Często mówimy, że historia lubi się powtarzać, że wszystko zostało wymyślone lub niczego nowego nie ma już pod słońcem. Po części jest to słuszne stwierdzenie, choć zdarzają się jeszcze pewne zjawiska, które potrafią zaskoczyć, a niejednokrotnie zadziwić. Jednym z wynalazków XXI wieku są internetowe sieci społecznościowe, będące popularnymi sposobami nawiązywania kontaktów, nośnikami wymiany opinii, komplementów,…
Oprawę książki dawnej, niezależnie od materiału z jakiego została wykonana, zdobić mogą skromne tłoczenia, bardziej lub mniej finezyjne bordiury bądź misternie ułożone wzory koronek czy wachlarzy[1]. Wraz ze zmieniającymi się epokami, przemianie ulegał i styl oprawiania książek. Ostateczny wygląd woluminu zależał nie tylko od upodobań właściciela, ale także od zasobności jego portfela. Pamiętać bowiem należy,…
Anonimowe nieszpory – Vesperae ex D (sygn. RM 5265), przechowywane w Gabinecie Zbiorów Muzycznych, to jeden z wielu rękopisów należących do kolekcji muzykaliów z klasztoru kanoników regularnych we Wrocławiu. Zawiera on wokalno-instrumentalne opracowanie nieszporów – popołudniowej modlitwy brewiarzowej, wykonywanej w XVIII wieku w klasztorze z udziałem zespołu muzycznego. Nieczęsto spotykanym w rękopisach muzycznych elementem jest…
Prezentując kilka miesięcy temu francuskojęzyczną paryską edycję Quo vadis Henryka Sienkiewicza z ilustracjami Jana Styki z lat 1901-1904, wspomnieliśmy o innym ważnym wydaniu tej powieści i jego cennych egzemplarzach w księgozbiorze Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Dziś przed nami właśnie ta druga niezapomniana edycja: Quo vadis Henryka Sienkiewicza z dwudziestoma heliograwiurami według obrazów Piotra Stachiewicza, wydane…
Są takie druki, za którymi kryją się całe historie. Na przykład reklamy dawnych firm. Zwłaszcza dla kogoś, kto nie zna się na reprezentowanej w dokumencie branży. Taki, na przykład zakład ślusarski z ul. Płockiej 53 w Warszawie, wydał folder reklamowy zatytułowany „Kraty WOS”. Tekst starannie złożono przejrzystą czcionką, opatrzono rysunkami technicznymi i zdjęciami, które świetnie się prezentują na gładkim papierze wysokiej jakości. To chyba musiało być wyzwanie dla, odpowiedzialnych za druk, Zakładów Graficznych Straszewiczów (Warszawa, ul. Leszno 112), bo na większości zdjęć widnieje znak całkiem innej firmy.
Mapa składa się z ośmiu arkuszy, pierwszy – tytułowy jest zarazem arkuszem skorowidzowym. Zawiera schematyczną mapę pokazującą zasięg treści na poszczególnych arkuszach oraz fragment treści z lewej strony tego arkusza. Kolejne arkusze przedstawiają treść ogólnogeograficzną, obejmującą swoim zasięgiem obszar od Częstochowy na północy po miejscowości Bobrek, Chrzanów, Trzebinia i Krzeszowice na południu; na zachodzie od…
Udział kobiet w XIX-wiecznych polskich zrywach narodowych, a szczególnie w powstaniu listopadowym, kojarzymy głównie z Emilią Plater – postacią dziewicy-bohatera, sportretowaną przez Adama Mickiewicza w poemacie Śmierć pułkownika. „Polska Joanna d’Arc” tak mocno zrosła się z tradycją kampanii 1831 r., że dziś niewiele mówi się o zaangażowaniu innych kobiet tamtej epoki w toczącą się wówczas…
Mesdames et Messieurs! Przed nami, pod szklanym dachem Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, cenne i atrakcyjne dzieło europejskiej sztuki wydawniczej XIX wieku: trzytomowa edycja Quo vadis Henryka Sienkiewicza we francuskim przekładzie pióra Ely Halpérine-Kaminsky’ego, z ilustracjami Jana Styki, ogłoszona w Paryżu przez Ernesta Flammariona w latach 1901-1904, reprezentowana przez egzemplarz ze zbiorów BUW o sygnaturze GZXIX240B.…
W tym roku Biblioteka Uniwersytecka zakupiła na aukcji Antykwariatu Wójtowicz bardzo rzadki druk Roma Santa overo dialogo nel quale un Romano ammaestra un Pellegrino delle cose spirituali e sante di Roma (Święta Roma lub też dialog, w którym pewien Rzymianin naucza pewnego pielgrzyma o duchowych i świętych sprawach Rzymu). Chociaż prezentowany tekst wytłoczono poza granicami…
Przełom XVI/XVII wieku był w muzyce okresem niezwykle twórczym, w którym dokonały się daleko idące przeobrażenia stylistyczne i estetyczne wyznaczające drogę ku nowej epoce, określonej później mianem baroku. Współcześni obserwatorzy byli świadomi wagi i znaczenia przemian oraz opozycji stylu „dawnego” i „nowego”, stąd w refleksji teoretyków formułowano pojęcia stile antico/stile moderno, prima/seconda pratica itp. Centrum…