BuwLOG

Tag: Gabinet Zbiorów Muzycznych

Obiekt miesiąca: „Do mego życia wkradł się błąd”

Zdjęcie mężczyzny w okularach

Taką frazą zaczyna się wiersz Juliana Tuwima Erratum z tomiku Treść gorejąca (1936), który w 1961 roku muzycznie opracował w Paryżu polski kompozytor Szymon Laks. Dwie skromne karty zapisane nutami ręką kompozytora… Źródło nie jest wizualnie szczególnie efektowne, utwór nie zdobył dużego rozgłosu. Dlaczego właśnie te karty, spośród tysięcy – wydawałoby się – podobnych w Archiwum Kompozytorów Polskich BUW, zwracają dzisiaj uwagę?

W domenie publicznej życie zaczyna się po 70. – edycja 2024 (cz. 3): Ludomir Różycki – kompozytor

Było ich czterech, w każdym z nich inna krew, ale jeden przyświecał im cel.

Kto lubi polski rock lat 80. lub choćby należy do odpowiedniego pokolenia, bez trudu rozpozna w tym wstępie parafrazę cytatu zaczerpniętego z Autobiografii  zespołu Perfect.

Na potrzeby kolejnego odcinka cyklu „W domenie publicznej życie zaczyna się po 70.” niech to sparafrazowanie posłuży jako hasło-charakterystyka grupy określanej mianem Młoda Polska w muzyce.

W domenie publicznej życie zaczyna się po 70. – edycja 2023 (cz. 1)

Fragment strony tytułowej starej książki.

„Oszaleli ludzie, pchając się na taki przedmiot jak muzykologia” Adolf Chybiński do Stanisława Golachowskiego, Poznań 22 X 1946, (Sygnat BUW: AKP K-Gol.) Pierwszy odcinek tegorocznego cyklu otwieramy nie tylko z zamiarem informacyjnym – o uwolnieniu praw autorskich Adolfa Chybińskiego (1880-1952) – lecz także z przekonaniem, że jego osoba i dorobek w pełni zasługują, aby 70.…

„Nie wiadomo kto, nie wiadomo komu, nie wiadomo kiedy księgę tę podarował…”

Fragment starego graduału.

Niedawna kwerenda zagranicznego użytkownika skłoniła Gabinet Zbiorów Muzycznych do priorytetowego opracowania dla bazy RISM (przez Ewę Hauptman-Fischer) interesującego i cennego rękopisu PL-Wu RM 10172, zapewne z końca XVI w., zawierającego cztery cykle mszalne (ośmiogłosowy i trzy sześciogłosowe), z których dotąd zidentyfikowany był tylko jeden. Baza RISM, dzięki systemowi kodowania incipitów muzycznych, potrafi dokonać identyfikacji anonimowych…

Cyfrowa zagadka, czyli chronogram w rękopisie muzycznym

Strony z rękopisów ułożone w wachlarz zawierające zapis nutowy.

Anonimowe nieszpory – Vesperae ex D (sygn. RM 5265), przechowywane w Gabinecie Zbiorów Muzycznych, to jeden z wielu rękopisów należących do kolekcji muzykaliów z klasztoru kanoników regularnych we Wrocławiu. Zawiera on wokalno-instrumentalne opracowanie nieszporów – popołudniowej modlitwy brewiarzowej, wykonywanej w XVIII wieku w klasztorze z udziałem zespołu muzycznego. Nieczęsto spotykanym w rękopisach muzycznych elementem jest…

W domenie publicznej życie zaczyna się po 70. – edycja 2022 (cz. 3)

Stare zdjęcie, dwóch mężczyzn w garniturach i kobieta.

Muzyka i muzykologia. Te dwie dziedziny reprezentują bohaterowie aktualnego odcinka cyklu W domenie publicznej życie zaczyna się po 70. Wiele wskazuje na to, że nie mieli okazji do bezpośredniego spotkania, choć łączy ich wspólne grono znajomych, gorące zaangażowanie w sprawy muzyki polskiej i przedwczesne odejście w 1951 r. Muzykolog Stanisław Golachowski i kompozytor Jerzy Fitelberg…

Tajemniczy instrument i ponad stuletni „poślizg” wydawniczy

Wyobrażenie podwójnej liry amfichordos

Przełom XVI/XVII wieku był w muzyce okresem niezwykle twórczym, w którym dokonały się daleko idące przeobrażenia stylistyczne i estetyczne wyznaczające drogę ku nowej epoce, określonej później mianem baroku. Współcześni obserwatorzy byli świadomi wagi i znaczenia przemian oraz opozycji stylu „dawnego” i „nowego”, stąd w refleksji teoretyków formułowano pojęcia stile antico/stile moderno, prima/seconda pratica itp. Centrum…

Przepis na świąteczną piosenkę (z XVIII wieku)

strona rękopisu z zapisem nutowym

Święta Bożego Narodzenia już blisko. Ale póki co – trwa czas przygotowań, także tych zewnętrznych, zupełnie praktycznych, mających sprawić, by świętowania można było doświadczyć wszystkimi zmysłami. Takie podejście nieobce było ludziom baroku: droga do doświadczenia duchowego mogła wieść przez zupełnie ludzkie, fizyczne doświadczenia, przez zachwyt wzroku, słuchu, smaku, węchu, dotyku… W XVIII-wiecznych klasztorach, przygotowując się…

Obiekt miesiąca: Requiem dla ostatniego króla Polski

Okładka strodruku "Missa pro defunctis"

Postać kompozytora Józefa (Osipa) Kozłowskiego (1757-1831) jest dziś bardziej znana w Rosji niż w Polsce, choć także tam należy on raczej do twórców, których nazwisko więcej mówi muzykologom, niż melomanom. Urodzony w Warszawie (wcześniejsze opracowania wskazywały też na ziemiański majątek w powiecie rzeczyckim, dziś na wschodnich rubieżach Białorusi), tylko wiek młodzieńczy spędził w Polsce (i…