AM C D-F GN700-875 Nauki historyczne
Aleksandra Domańska, Trójstyk: gawęda o granicach, Kraków: Znak Horyzont, 2022.
BUW Wolny Dostęp DK4600.S754 D65 2022
Aleksandra Domańska jest jednocześnie i scenarzystką i pisarką i reżyserką, a także i może przede wszystkim strażniczką miejsc pamięci. A swoją ostatnią książkę poświęciła miejscu szczególnemu. Naszemu biegunowi zimna, czyli Północnej Suwalszczyźnie. Autorka pieszczotliwie nazywa tę krainę „narożnikiem Polski.”
„Wyruszając w wędrówkę w przeszłość, zaopatrzyłam się w wiedzę skomponowaną z przekazów oraz analiz historycznych, ze wspomnień, świadectw, dokumentów, ale też z literackich i moich własnych domniemań. I taki „domniemany” szkic pragnę teraz przedstawić.” (Aleksandra Domańska, Trójstyk: gawęda o granicach, Kraków: 2022, strona 18.).
„Trójstyk” to historia ziemi niejednorodnej nękanej przez wojny i bratobójcze walki, ale to także historia jej wyjątkowych mieszkańców, ich tułaczkach i powrotach. To książka o wielokulturowości niezwykłej krainy i jej granicach, które zupełnie jak rzeka zmieniały swój bieg na przestrzeni wieków.
„W tej podróży w czasie, którą sobie zafundowałam, nie znalazłam ukojenia. Już lepiej by mi było przemierzać ten piękny świat wyłącznie w przestrzeni, jak dotychczas, bo teraz z różnych dziur w czasie wyłaniać się zaczęły liczne upiory władające tą ziemią do dziś. Tyle krzywd! Udręk, lęków, zagrożeń, obaw, nieufności, niepewności…” (Aleksandra Domańska, Trójstyk: gawęda o granicach, Kraków: 2022, strony 233-234.).
Zapraszam do emocjonującej gawędy o granicach:
I Szkicowanie granic
II Utrwalanie granic
III Mnożenie granic
IV Przekleństwo granic
V Przekraczanie granic.
G-GF Q R-V Geografia. Nauki matematyczne, przyrodnicze i stosowane
Linus Pauling, Jak żyć dłużej i czuć się lepiej: odkrycia noblisty dotyczące terapii witaminami i składnikami odżywczymi, tłumaczenie Barbara Mińska, Białystok: Wydawnictwo Vital, 2018.
BUW Wolny Dostęp RM235.5 .P38165 2018
Niejaki Casimir Funk (polski biochemik) miał ogromny wkład w odkrycie witamin. To on utworzył słowo „witamina” od łacińskiego wyrazu vita, czyli życie i chemicznego terminu amina.
„Sugerował, że cztery takie substancje obecne są w pokarmach naturalnych i służą ochronie przed czterema chorobami – beri-beri, szkorbutem, pelagrą i krzywicą.” (Linus Pauling, Jak żyć dłużej i czuć się lepiej: odkrycia noblisty dotyczące terapii witaminami i składnikami odżywczymi, Białystok: 2018, strona 107.).
Natomiast dwukrotny laureat Nagrody Nobla Linus Pauling korzystając z wiedzy innych i swojej, napisał książkę o tym jak osiągnąć długowieczność. Jemu się to udało, bo choć chorował na raka żył w dobrej formie ponad 90 lat. Zasłużony dla rozwoju nauki swoje życie poświęcił m.in. na badanie wpływu witamin na nasz organizm.
„Jak żyć dłużej i czuć się lepiej” odkrywa przed nami sekrety zdrowego i szczęśliwego życia. Linus Pauling radzi i uczy jak właściwie dawkować witaminy i jak korzystać odpowiednio z mikroelementów. Udowadnia, że tylko optymalna dieta, ruch fizyczny, ale także suplementacja, terapie antynowotworowe, sprawdzone metody wspomagające funkcjonowanie organizmu są receptą na długowieczność.
K J Prawo. Nauki polityczne
Szymon Pękala, Wojna idei: myśl po swojemu, Kraków: Znak Horyzont, 2022.
BUW Wolny Dostęp JA74.5 .P45 2022
„Boże, użycz mi pogody ducha, abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić, odwagi, abym zmieniał to, co mogę zmienić, i mądrości, abym odróżniał jedno od drugiego. Reinhold Niebuhr, Modlitwa o pogodę ducha.” (Szymon Pękala, Wojna idei: myśl po swojemu, Kraków: 2022, strona 113.).
Szymon Pękala jest youtuberem, publicystą, pisarzem, propagatorem idei otwartego dialogu, a także kreatorem m.in. postawy nazwanej przez internautów tozależyzmem. Zresztą idei tozależyzmu poświęcił jeden z rozdziałów swojej książki.
„Tozależyzm to postawa uznająca, że większość zjawisk społecznych jest skomplikowana i próba ich oceny wymaga uwzględnienia szerokiego kontekstu.” (Szymon Pękala, Wojna idei: myśl po swojemu, Kraków: 2022, strona 18.).
Książka „Wojna idei: myśl po swojemu” jest o tym co nas dzieli i o tym co powinno nas łączyć. Jest nawoływaniem do samodzielnego myślenia i do nie osądzania bez wnikliwej analizy. Jest o tym, że gniew to fatalny doradca i o tym, że brak dialogu uniemożliwia rozwiązywanie konfliktów. Jest też o tym, że agresja rujnuje, a studzenie emocji buduje… To książka o międzyludzkich przepychankach.
„To, co robimy ze swoim życiem, jakie przyjmujemy postawy i wartości, ma wpływ na ludzi wokół nas i całe społeczeństwo.” (Szymon Pękala, Wojna idei: myśl po swojemu, Kraków: 2022, strona 291.).
H GN1-673 GR-GV Nauki społeczne. Antropologia
Sonia Faleiro, Porządne dziewczyny: zbrodnia i hańba w Indiach, przełożyła Hanna Jankowska, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2022.
BUW Wolny Dostęp HV6250.4.G57 F35165 2022
Jakie są współczesne Indie i czy jest w nich odpowiednie miejsce dla kobiet? Reporterka Sonia Faleiro odważyła się sięgnąć po arcytrudny temat i napisała książkę o sytuacji indyjskich kobiet. Patriarchalna, konserwatywna, kastowa Republika Indii nie jest przyjazna kobietom. Niebezpieczeństwo czyha na nie na każdym kroku. Nawet dom nie jest ostoją i gwarancją spokoju. Reporterka opierając się na losach dwóch zgwałconych i zamordowanych nastolatek Lalli i Padmy, a także na historiach innych skrzywdzonych dziewcząt próbuje naświetlić głębię bezprawia wobec kobiet.
O tragedii Lalli i Padmy doniósł Facebook…
„Ludzie gadali, że dziewczęta padły ofiarą zbiorowego gwałtu, po czym zostały powieszone. Nie dokonano jeszcze oględzin zwłok, więc nikt nie mógłby czegoś takiego ustalić, ale plotka szybko się rozchodziła.” (Sonia Faleiro, Porządne dziewczyny: zbrodnia i hańba w Indiach, Wołowiec: 2022, strona 135.).
Ale „Porządne dziewczyny” to nie tylko dokument o okrucieństwie, zbrodni i bezkarności. To także świadectwo wszechobecnej biedy w Indiach i o tym, że czysta woda do picia, edukacja, czy też praca nie powinny być jedynie marzeniami. Powinny być prawem. Prawem człowieka do godnego życia.
M N Muzyka. Architektura. Sztuki piękne
Desmond Morris, Mowa ciała w sztuce: pozy i gesty, tłumaczenie Anna Wajcowicz-Narloch, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2022.
BUW Wolny Dostęp N8217.B565 M67165 2022
Ziewanie można uznać za czynność, ale i za odruch. Istotą ziewania jest bardzo głęboki wdech i wydech czasem wzbogacony rozciąganiem całego ciała. Przyczyny ziewania mogą być różne. Ziewamy na przykład z powodu nudy, braku snu, niedotlenienia. Każdy zna się na ziewaniu i wie jak się to robi. Artyści także. Ale czy któryś z nich podjął się wyzwania i namalował obraz przedstawiający skądinąd niezbyt widowiskowy i ulotny moment ziewania? Odpowiedź na to pytanie znajduje się w wyjątkowej i niezwykle bogato ilustrowanej książce „Mowa ciała w sztuce: pozy i gesty”.
Desmond Morris w fenomenalny i analityczny sposób zaprezentował słynne dzieła, na których zostały uwiecznione zwykłe ludzkie zachowania, odruchy, gesty, obyczajowość, emocje, pozy, uczucia, mimika. Autor udowadnia w swoim opracowaniu, że twórczość artystyczna korzystając z przeróżnych form potrafi genialnie utrwalać mowę ludzkiego ciała i uwypuklać jego ekspresję.
„Bardziej satysfakcjonujące może być przyjrzenie się znaczeniom różnych form mowy ciała. Jaka jest ich rola społeczna? Jakie emocje ujawniają? Tę właśnie metodę zastosowałem w tej książce.” (Desmond Morris, Mowa ciała w sztuce: pozy i gesty, Warszawa: 2022, strona 7.).
„Jeśli osobie przedstawionej na obrazie po policzkach spływają łzy, natychmiast rozpoznajemy jej cierpienie, nawet gdy jej twarz nie zdradza żadnych emocji. Początkowo artyści raczej zaniedbywali ukazywanie ekspresji na ludzkich obliczach, portretując swoich bohaterów z pustym wyrazem twarzy.” (Desmond Morris, Mowa ciała w sztuce: pozy i gesty, Warszawa: 2022, strona 168.).
Informacje o książkach przygotowała:
Dorota Bocian – Oddział Opracowania Zbiorów.
Propozycje tytułów książek we współpracy z Dorotą Bocian przesłali:
Pracownicy Sekcji KBK – Oddział Opracowania Zbiorów.