Aleje Niepodległości 22. Uchylona furtka sprawiła, że śmiało wkroczyłam na posesję, choć nie powiem, byłam onieśmielona umówioną wizytą. Drewniana ławka zachęcała do spoczynku i gdyby nie fakt, że jeszcze przed momentem siąpił z nieba kapuśniaczek, zapewne nie oparłabym się kusicielce i aurze, która tu panowała. Cisza, spokój… zupełnie nie pasowały do hałaśliwej Warszawy, a jednak. Uniwersytet Warszawski – Ośrodek Dydaktyczny Ksawerów, to miejsce odgrodzone od ruchliwej ulicy bezpiecznymi ramionami drzew i krzewów. Weszłam po schodach lśniących od deszczu, otworzyłam przeszklone drzwi i ruszyłam na poszukiwanie pokoju 219. Błądziłam z powodzeniem po korytarzach i zerkałam z niepokojem na zegarek. Godzina 10:00 nadciągała nieubłaganie, a ja, zapętlona w swoim braku kompetencji trafiania do celu, krążyłam…
– Pani Doroto! Tutaj! Zapraszam! – jak spod ziemi wyrósł prawie, że przede mną (dzieliła nas tak na oko, odległość 20 metrów 😉 ) Pan Przemysław Bartuszek – kierownik Biblioteki Centrum Europejskiego, z którym miałam porozmawiać o jego miejscu pracy.
– Dzień dobry Panie Przemysławie. Cieszę się, że Pana widzę. Zabłądzić u Państwa jest wielką sztuką… A mnie udało się to bez większego trudu.
Pan Przemysław zaprosił mnie na zaplecze biblioteczne uzbrojone w typowe dla biura sprzęty: biurka, komputery, no i przede wszystkim książki. W sumie nic dziwnego, przecież znajdowałam się w bibliotece. Ale moją szczególną uwagę zwróciło zupełnie coś innego. Na całej długości jednej ze ścian znajdowało się ogromnych rozmiarów szklane przepierzenie „obrośnięte” bujnymi roślinami doniczkowymi, z widokiem na… bibliotekę.
– Czy to lustro weneckie do podglądania czytelników? – zapytałam z uśmiechem.
– Takie były plany, ale ostatecznie w jego miejsce pojawiła się zwykła szyba. Przysłoniliśmy ją więc kwiatami i teraz skutecznie spełnia rolę maskującą – zażartował mój rozmówca – Przejdziemy teraz do biblioteki i opowiem pani o naszej działalności…
Biblioteka Centrum Europejskiego należy do sieci Centrów Dokumentacji Europejskiej (CDE) popularyzujących wiedzę na temat Unii Europejskiej. CDE uznaje się za jedną z najstarszych inicjatyw informacyjnych Komisji Europejskiej. Cele działalności ośrodków można zamknąć w trzech głównych punktach:
• Pomoc instytucji przyjmującej we wspieraniu i konsolidacji nauki oraz badań w dziedzinie integracji europejskiej;
• Udostępnianie informacji o Unii Europejskiej i jej politykach zarówno środowisku akademickim jak i innym;
• Udział w debacie o Unii Europejskiej ewentualnie z innymi europejskimi punktami oraz sieciami informacyjnymi.
( źródło: Sieć Centrów Dokumentacji Europejskiej w Polsce: Informator. Łódź 2013)
W Polsce działa kilkanaście takich ośrodków, które funkcjonują przy szkołach wyższych, ośrodkach badawczych, a także bibliotekach publicznych. Ich zadaniem jest gromadzenie, przechowywanie, opracowywanie i udostępnianie oficjalnych publikacji Unii Europejskiej i innych materiałów o tematyce unijnej zarówno w wersji papierowej jak i elektronicznej. W Warszawie ośrodkami odpowiedzialnymi za promocję informacji na temat Europy są:
• Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego
• Fundacja Kolegium Europejskie
• Ministerstwo Spraw Zagranicznych
• Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Ośrodek Informacji i Dokumentacji Wspólnot Europejskich przy Uniwersytecie Warszawskim powstał w 1991 r., ale dopiero w roku 2002, po dokonaniu wszelkich formalności powołano do życia pierwszą tego typu europeistyczną Bibliotekę z prawdziwego zdarzenia, pełniącą w dodatku na krajową skalę wyjątkową rolę. Biblioteka CE może bowiem pochwalić się pokaźnym, unikatowym zbiorem książek, dokumentów i przeróżnych publikacji na temat Unii Europejskiej, a także literaturą o procesach zachodzących we współczesnej Europie. Do tej pory pracownikom udało się zgromadzić 10 565 książek i 400 tytułów czasopism, w tym 12 tytułów z bieżącą prenumeratą. Wśród nich są i takie, które mogą uchodzić za rarytas dla środowiska naukowego. To wszystko sprawia, że inne instytucje chętnie nawiązują z Biblioteką współpracę. Zaliczają się do nich takie ośrodki jak m.in. Instytut Nauk Politycznych PAN, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a także niepubliczna Uczelnia Łazarskiego.
Księgozbiór biblioteczny wzorowany jest na klasyfikacji Biblioteki Komisji Europejskiej i dotyczy m.in.: teorii i historii integracji europejskiej, prawa, ekonomii, polityk UE, edukacji, badań naukowych, kultury, ochrony środowiska i statystyki. Zaczynem do stworzenia unikatowego księgozbioru był dar profesora Jerzego Łukaszewskiego (polski i belgijski prawnik, politolog, dyplomata). Stanowiska komputerowe w Bibliotece umożliwiają korzystanie z wielu baz elektronicznych, w tym także oficjalnych baz UE.
W Bibliotece zatrudnione są dwie osoby, które pracują na zmiany od poniedziałku do piątku (w sobotę i niedzielę czytelnia jest nieczynna). Osoby zainteresowane korzystaniem ze zbiorów bibliotecznych (brak możliwości wypożyczania zbiorów na zewnątrz) mają do dyspozycji:
• Katalog CEUW, który gromadzi książki za lata 1991-2004,
• Katalog bibliotek UW, który obejmuje większość zbiorów UW,
• Zbiory elektroniczne, które dostępne są z poziomu strony BUW, a także European Sources Online, HeinOnline, e-publikacje Nauki Polskiej,
• Prace licencjackie, magisterskie i dyplomowe studentów CE.
Przedstawicielstwo Komisji Europejskiej, które wspiera i nadzoruje działania CDE, organizuje również i finansuje cieszące się dużą popularnością branżowe spotkania dla swoich pracowników. Niemniejszym zainteresowaniem cieszą się coroczne szkolenia Central Training Seminars i General Training Seminars organizowane w Brukseli, a także Annual General Meeting of Europe Direct Network, które odbywają się w różnych państwach Unii Europejskiej.
Na koniec naszej rozmowy, zapytałam Pana Przemysława o plany…
– Bibliotekę być może czeka przeprowadzka i mam nadzieję, że nowe, przyjazne miejsce i interesująca oferta biblioteczna przyciągnie kolejne pokolenia studentów i wszystkich pozostałych pochłoniętych sprawami Europy.
Dorota Bocian (Boci@n) – Oddział Usług Informacyjnych i Szkoleń