P Język. Literatura
Katalog Archiwum Gustawa Herlinga-Grudzińskiego w Fundacji „Biblioteca Benedetto Croce”, opracowała Joanna Borysiak, Fondazione Biblioteca Benedetto Croce, Warszawa: Biblioteka Narodowa, 2019.
BUW Wolny Dostęp PG7158.H4462 F65 2019
Gustaw Herling-Grudziński uważał papiery, które przez lata gromadziły się w jego pracowni w Villi Rufo przy via Crispi 69 w Neapolu, za „surowiec archiwalny”, skazany po jego śmierci na zniszczenie. Na szczęście wszystko ocalało, a żona i córka pisarza powierzyły uporządkowanie i opracowanie archiwum bibliotekarkom- rękopiśmienniczkom z Biblioteki Narodowej w Warszawie. Ukoronowaniem tych prac jest prezentowany katalog.
Dokumenty uporządkowane w 750 teczkach (sygnatury AGHG1 – 750) podzielono na 16 działów tematycznych. Pierwszy z nich to Materiały biograficzne. Zawiera dokumenty osobiste. Pod sygnaturą AGHG1 są m.in. „dokument poświadczający przyjęcie chrztu” z 1944 roku, dokumenty związane ze służbą wojskową, „dowód osobisty obcokrajowca” z 1947 roku, akty ślubu z Krystyną Stojanowską (3.12.1946), z Lidią Croce (20.10.1954).
W teczce nr 2 – Licznoje dieło – kserokopie akt sprawy Herlinga od aresztowania w Grodnie w 1940 roku do wyjścia z łagru w Jercewie w 1942 roku . Teczka trzecia zawiera odpowiedź z lutego 1943 na ankietę dotyczącą sowieckich obozów, podpisaną: kan. Gustaw Herling-Grudziński student U[niwersytetu] J[ózefa] Piłsudskiego] w Warszawie. W teczce siódmej znajdują się ordery, w tym Virtuti Militari za Monte Casino i Order Orła Białego z 1998 roku. „Ponadto: trzy medaliki z wizerunkiem Matki Boskiej. W tym podarowany przez Lidię Croce w 1944 roku) z wyrytym imieniem „Lydia” i jej datą urodzin oraz znaczki Solidarności i znaczki rocznicowe Powstania Warszawskiego. ” (s.39)
W dziale Dzienniki, wspomnienia, scenariusze filmów dokumentalnych, znajduje się m.in. „Dziennik z lat 1942-1943 – oprawa metalowa, miejscami zardzewiała z wytłoczonym w języku rosyjskim napisem ‘Blok-not’.” Przy pierwszych zapiskach figuruje jako miejsce powstania „nad Morzem Kaspijskim – Krasnowoda”, ostatnie powstały w czasie kursu telegrafistów w Palestynie.
Obszernym działem archiwum są Materiały z działalności. Obejmują m. in. dokumenty dotyczące kontaktów zawodowych z „Wolną Europą”, „Głosem Ameryki”, „Wiadomościami” i „Kulturą”. Same listy od Jerzego Giedroycia wypełniają 40 teczek.
W dziale Twórczość dominują rękopisy, ponieważ Gustaw Herling-Grudziński pisał ręcznie, długopisem (w katalogu jest kilka reprodukcji). Są tam m. in. teksty opowiadań odnalezionych i wydanych dopiero po śmierci autora.
Dział Korespondencja obejmuje 274 teczki. Niestety, Herling nie poszedł w ślady Redaktora i nie robił kopii swoich listów. Są tu więc tylko listy do niego. Trudno wskazać polskiego intelektualistę jego czasów, którego nazwisko nie pojawia się wśród nadawców. Niekiedy mamy dowody wieloletniej przyjaźni. Na przykład ponad 400 listów przesłali zaprzyjaźnieni emigracyjni działacze polityczni, socjaliści Lidia i Adam Ciołkoszowie, 101 listów – Sławomir Mrożek. Mamy poza tym listy intelektualistów zachodnich, m.in. Nicoli Chiaromontego (105) , Bertranda Russella (2), Grahama Greena (4), Alberta Camusa (2).
Inna teczka zawiera 5 listów do Jercewa, a wśród nich napisany 25 stycznia 1941 list ze Lwowa od wielkiego polonisty, profesora Juliusza Kleinera. W książce (s.229-231) znajduje się kopia tego listu i koperty z nadrukiem Uniwersytet [Jana Kazimierza – zaklejone znaczkiem pocztowym] Zakład Literatury [Polskiej].
Z kolei w dziale Fotografie jest m. in. 70 zdjęć wykonanych przez pisarza podczas postoju II Korpusu Polskiego na Bliskim Wschodzie.
Bardzo wygodnie korzysta się z katalogu dzięki jego jasnej strukturze, wyczerpującym, poruszającym wyobraźnię opisom, obszernemu, liczącemu ponad 30 stron indeksowi. Z doświadczenia wiadomo, że za takim efektem stoi inteligencja, erudycja, talent i benedyktyńska pracowitość osób opracowujących. Badaczy i czytelników Herlinga-Grudzińskiego spotkało duże szczęście.
B L Filozofia. Psychologia. Religia. Oświata
Szymon Hołownia, Boskie zwierzęta, Kraków: Wydawnictwo Znak, 2019.
BUW Wolny Dostęp: BT 746 .H65 2019
Choć Szymon Hołownia nazywa tę publikację „praktycznym poradnikiem ekokatolika”, przyznaje też dalej: „bycie «za życiem» to kwintesencja wyznawanej przeze mnie religii”. Dlatego lekturę polecam każdemu, komu nie jest obojętny los zwierząt w świecie urządzonym przez – śmiesznie krótko przecież w nim obecnych – ludzi. Czyż nie przemawia do rozsądku uderzające spostrzeżenie o hipotetycznych kosmitach, archeologach przyszłości, którzy za kilka milionów lat zbadają skamieniałe kości i na podstawie przeważającej proporcji dojdą do wniosku, że na trzeciej planecie od słońca musiała kiedyś kwitnąć cywilizacja drobiu? Książka Hołowni, napisana ze swadą i rozeznaniem, daje dużo do przemyślenia. O codziennych nieuświadamianych (celowo bądź nie) wyborach, o internetowych pyskówkach i mizerii polskiej polityki (dostaje się i urzędnikom, i grupom interesu, i „toruńskiej krynicy mądrości”), o umysłowym, duchowym i behawioralnym wygodnictwie, o przejściu od maszynowego zabijania zwierząt do przemysłowego mordowania ludzi – prezentowana książka jest jednak przede wszystkim pilnym apelem do uczciwego podejścia do zwierząt jako istot obdarzonych zmysłami, obecnych na Ziemi dłużej niż człowiek, oraz wyjaśnieniem chrześcijańskiej relacji do nich w świetle obficie i trafnie cytowanych fragmentów Biblii, i to bynajmniej nie tylko tych najbardziej rozpowszechnionych (i nierzadko mylnie interpretowanych). Równocześnie nie można niczego zarzucić merytorycznemu przygotowaniu autora, bowiem w swoich rozważaniach opiera się i bardzo często odsyła do licznych współczesnych publikacji z zakresu ekologii, filozofii, psychologii zwierząt, krytyki antropocenu i antropocentryzmu, a także ekoteologii.
AM C D-F GN700-875 Nauki historyczne
Michael Wolff, Trump pod ostrzałem, przełożyli Magda Witkowska, Bartosz Sałbut, Magdalena Moltzan-Małkowska, Warszawa : Prószyński i S-ka, 2019.
BUW Wolny Dostęp E912 .W654165 2019
Kontynuacja wcześniejszej bestsellerowej książki „Ogień i furia. Biały Dom Trumpa”. Z okładki: „Michael Wolff to totalny przegryw, który nazmyślał historie, żeby tylko sprzedać tę naprawdę nudną i niewiarygodną książkę. /…/ Nigdy nie udzielałem mu do niej wywiadu. Donald Trump (chwilę przed tym, jak jego rzeczniczka przyznała, że wywiad się odbył, i chwilę po tym, jak nie udało im się zablokować wydania Ognia i furii).
K J Prawo. Nauki polityczne
Seweryn Cichoń, Zarządzanie zasobami ludzkimi w organizacjach publicznych. Samorządy terytorialne – studia przypadków, Częstochowa: Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 2019.
BUW Wolny Dostęp JS3000.7 .C53 2019
Zmiany polityczne, gospodarcze i społeczne mają ogromny wpływ na zarządzanie zasobami ludzkimi. Zaś bez odpowiedzialnego zarządzania zasobami ludzkimi, instytucje samorządowe nie mogłyby rzetelnie wypełniać swoich zadań, czyli zaspokajać potrzeb i oczekiwań beneficjentów usług publicznych. Dlatego też, kadra zarządzająca jednostek samorządowych dba o swoich pracowników organizując im przyjazne warunki pracy.
Wśród omawianych w książce zagadnień znalazły się:
– Rola i zadania zasobów ludzkich w organizacjach,
– Wieloaspektowe problemy zarządzania zasobami ludzkimi w organizacjach publicznych,
– Samorząd terytorialny jako organizacja publiczna,
– Identyfikacja usług publicznych w zarządzaniu instytucjami samorządu terytorialnego,
– Zarządzanie zasobami ludzkimi w jednostkach samorządu terytorialnego w Polsce, na Węgrzech, w Czechach i na Słowacji – badania własne.
Monografia stanowi kompendium wiedzy dla menadżerów i naczelników państwowych organizacji publicznych, kadry zarządzającej, urzędników państwowych, a także beneficjentów usług publicznych.
H GN1-673 GR-GV Nauki społeczne. Antropologia
Franciszek Migaszewski, Finansowanie dla startupów: jak negocjować z inwestorem: przewodnik praktyka, Warszawa: Poltext, 2019.
BUW Wolny Dostęp HG4027.6 .M54 2019
Pomysł na własny biznes to już połowa sukcesu. Druga połowa – to jego finansowanie. Nawet najbardziej ambitny, nowatorski i skazany na sukces projekt, powinien posiadać dobre zaplecze na jego wdrożenie i dalszy rozwój. Książka prowadzi młodego przedsiębiorcę krok po kroku przez tajniki tworzenia korzystnych umów, poszukiwanie właściwych i godnych zaufania partnerów biznesowych, sposoby negocjacji i zabezpieczenia na wypadek kryzysu. Autor wskazuje na dobre, sprawdzone metody prezentacji swoich pomysłów partnerom biznesowym, których wsparcia potrzebuje niemal każdy startup. Ich wspólna realizacja może przynieść wymierne korzyści, zarówno dla pomysłodawcy, jak i inwestora. Książka, jak podkreśla sam autor, celowo napisana jest w krótki, zwarty i trzymający się tematu sposób, co ma ułatwić znalezienie najważniejszych rad, dopasowanie własnej sytuacji czytelnika do podanych przykładów tak, by wyciągnął on wnioski, podjął decyzje właściwe do aktualnej sytuacji jego startupu.
M N Muzyka. Architektura. Sztuki piękne
Roman Konik, Leon Wyczółkowski: portret malarza, Bydgoszcz : Take Care, copyright 2019
BUW Wolny Dostęp ND955.P63 W8935
Książka Romana Konika jest niezwykle ciekawie napisaną biografią Leona Wyczółkowskiego wedle konceptu autora ukazaną w wielu odsłonach: pedagoga, patrioty, introwertyka ale również eksperymentatora. Autor opisuje je w III Rozdziale zatytułowanym Osobowość wielokrotnie złożona.
Jest to niewątpliwie świadoma próba pewnego usystematyzowania bogatej i wielostronnej twórczości. Autor sumiennie we Wstępie wymienia trudności jakie napotkać można przy analizie oeuvre Wyczółkowskiego obejmującej i fascynację sztuką japońską, impresjonizmem, a także malarstwem historycznym, malarza dla którego piękno starych dębów, wiejskie życie rybaków, a także wnętrze wytwornego salony stanowiły podniety malarskie. Akcentuje jednak swoisty trop interpretacyjny jakim jest życie codzienne w twórczości malarza, rysownika i litografa ponieważ szczególnie została zaakcentowana jej rola w praktyce artysty: „Litografię traktował Wyczółkowski niemal z nabożną czcią. Jak mało kto znał jej zalety, zwłaszcza w przedstawieniu skali tonalnej rozpiętej pomiędzy mglistą, srebrzystą bielą a głęboką czernią (op. cit., s. 175)”. Szczególnie pięknie jest to widoczne w dobranych litografiach przedstawiających kryształową karafkę i wazony z I połowy lat 20-tych XX wieku które precyzyjnie cięte i skupiające na sobie bliki świetlne, ukazane pewnie na solidnych podstawach ale miękko, co widoczne jest w odbiciu na politurze, posadowione na powierzchni mebla kontrastują z delikatnym rozmyciem stojących w nich kwiatów.
Informacje o książkach przygotowali:
ABB, Olga Bazelak, Dorota Bocian, Alina Cywińska, Tomasz Kasprowicz, Lilianna Nalewajska – Oddział Usług Informacyjnych i Szkoleń.