Akademia Liderów to organizowany w ramach szkoleń dla administracji i obsługi cykl spotkań mających na celu polepszenie warsztatu pracy osób zajmujących kierownicze i podobne stanowiska w różnych jednostkach Uniwersytetu Warszawskiego. Podzielone na dziesięć modułów obowiązkowych i dwa fakultatywne, zajęcia odbywają się oczywiście w nowej, zdalnej rzeczywistości. Tematyka już zrealizowanych oraz przewidzianych szkoleń jest bardzo szeroka. Od zastanowienia się nad przyszłością UW, aż do prowadzenia rozmów indywidualnych z podwładnymi. Od szkoleń miękkich, po szkolenia z praktycznych narzędzi technicznych.
W tym momencie (marzec 2021) część osób dopiero zaczęła swoje zajęcia, część uczestników jest już na półmetku kursu, a niektórzy wciąż czekają na uformowanie się ich grup. W sumie w kursie bierze/ma wziąć udział 28 osób z BUW. Kilka osób, które już rozpoczęły szkolenia postanowiła się podzielić swoimi wrażeniami.
Przyznam, że najbardziej przypadły mi do gustu szkolenia z organizacji pracy, swojej i innych osób, z konkretnymi narzędziami i technikami. Jestem ciekaw zajęć na inne techniczne tematy, pokazujące np. ciekawe aplikacje do współpracy online itp. Trochę słabiej przemawiają do mnie tzw. miękkie szkolenia, czyli wszelkiego rodzaju motywacje itp. Ale trzeba przyznać, że z każdych zajęć coś dla siebie można „wyciągnąć”. Czekam oczywiście na zajęcia stacjonarne, których skuteczność byłaby na pewno większa; no i na wyjazd integracyjny, żeby w końcu spotkać na żywo współkursantów poznanych na razie tylko wirtualnie.
Grzegorz Kłębek, Oddział Rozwoju Zasobów Elektronicznych
Na Akademię Liderów patrzę wielowymiarowo.
Instytucja – miałam przyjemność poznać wspaniałych liderów z różnych jednostek UW. Wymiana doświadczeń, pomysłów, wiedzy przekładała się nie tylko na poszerzanie własnych horyzontów, ale także dawała poczucie wspólnoty instytucjonalnej.
Własna jednostka – zajęcia z motywacji, organizacji pracy, z zespołu czy komunikacji sprowokowały mnie to intensywniejszego myślenia o poszczególnych zespołach, ich potencjałach i słabościach, jak i o poszczególnych pracownikach BUW. Otrzymałam także nowe, ciekawe narzędzia do działania.
Ja – bywałam sceptyczna, nie wszystkie wątki mi odpowiadały, nie ze wszystkimi tezami się zgadzałam. Akademia Liderów stworzyła mi przestrzeń do bezpiecznych dyskusji i świadomego rozwoju własnych kompetencji menadżerskich.
Magdalena Rowińska, wicedyrektor BUW
Akademia Liderów bardzo przypadła mi do gustu. Muszę przyznać, że każde kolejne zajęcia i tematy wciągały mnie coraz bardziej i przyczyniały się do coraz większego zaangażowania. Warsztaty pozwoliły mi na ocenę mojej dotychczasowej pracy i nie wystawiłabym sobie bardzo złej oceny. Jednocześnie jestem w stanie wskazać elementy do poprawy.
Ważną zaletą szkolenia była możliwość wysłuchania reprezentantów innych jednostek UW, poznanie specyfiki ich pracy oraz problemów, z którymi muszą się mierzyć. Okazuje się, że mając podobne problemy, nawet w obrębie BUW, należy zastosować indywidualne podejście do ich rozwiązywania i nie każdą metodę można zastosować wg szablonu.
Doskonałym podsumowaniem zajęć była moim zdaniem konkluzja po ostatnich warsztatach dotyczących Zespołu. Budowanie własnej grupy należy rozpocząć od doboru odpowiednich współpracowników, którym zostaną przyporządkowane odpowiednie cele, zadania i wyzwania. Zespół musi mieć poczucie wspólnoty i sensu pracy, posiadać odpowiednią motywację a praca powinna zostać odpowiednio zaplanowana, kontrolowana i wynagradzana. Każdy z tych powyższych elementów wymaga przemyśleń, a zajęcia pozwoliły zwrócić uwagę na istotę lidera jako osoby koordynującej wszystkie procesy.
Zdalna forma prowadzenia zajęć nie okazała się taka zła, jak się spodziewałam. Nie zmienia to jednak faktu, że stacjonarne zajęcia pozwoliłyby na pełne zaangażowanie uczestników, nawiązanie relacji i wymianę doświadczeń.
Justyna Mikołajewicz, Samodzielna Sekcja ds. Automatyzacji Procesów Bibliotecznych
Organizatorzy mieli podwójnie trudne zadanie. Po pierwsze sama tematyka jest obszerna i trudno dogodzić każdemu. Podchodząc do spotkań mieliśmy różne oczekiwania – stylów liderowania/zarządzania jest wiele i z tej perspektyw inne rzeczy w naszej pracy mogą nam sprawiać trudność. A po drugie, w bardzo krótkim czasie sami prowadzący musieli swoje materiały przetworzyć na wersje elektroniczne (w miarę interaktywne) i nauczyć się nowych narzędzi do prowadzenia tego typu spotkań. Nie mówiąc, że dla nas to też często były pierwsze kroki z Zoom. W moim odczuciu, obu tym wyzwaniom sprostaliśmy. Mimo tego, że jesteśmy na różnych etapach kariery zawodowej, potrafiliśmy znaleźć na tych spotkaniach coś dla siebie, uzyskać poradę, a nawet wesprzeć innych w podobnej sytuacji co nasza. Nawiązaliśmy ciekawe kontakty. Lepiej rozumiemy oprogramowanie komputerowe i struktury informatyczne na UW (np. działanie platformy Kampus). Jestem wdzięczna za możliwość udziału w tym szkoleniu. Mam nadzieje, że po zakończeniu pierwszej edycji, propozycja comiesięcznych spotkań tematycznych dla uczestników dojdzie do skutku. Jest jeszcze wiele tematów na które moglibyśmy spojrzeć z różnych perspektyw i wypracować ciekawe rozwiązania, jak ułatwić sobie pracę.
Karolina Minch, Pełnomocniczka Dyrektora BUW ds. otwartej nauki
Ogromnie się cieszę, iż kilka lat temu Uniwersytet Warszawski uzyskał fundusze na działania wspierające, mówiąc najogólniej, proces nauczania i zarządzania uczelnią (więcej na ten temat tutaj: https://www.zip.uw.edu.pl/o-projekcie). Najwyższy czas! Warsztaty dla administracji UW (w której to grupie znaleźli się bibliotekarze) dotyczyły kolejno: przyszłości Uniwersytetu i jego liderów; roli i rozwoju lidera oraz jego wpływu na innych; komunikacji; motywacji i równowagi w życiu; organizacji pracy oraz zespołu, którym się kieruje. Zajęcia prowadzili doświadczeni trenerzy – ich przygotowanie i sposób prowadzenia warsztatów oceniam bardzo dobrze. Moja grupa liczyła kilkanaście osób kierujących różnymi jednostkami administracyjnymi UW – mam wrażenie (nie odosobnione), że pracowało nam się owocnie i wiele się od siebie nawzajem dowiedzieliśmy. Jak to zwykle bywa, okazało się, że choć merytorycznie nasza praca bardzo się różni, mamy podobne obserwacje, refleksje, problemy…
Na początku każdych zajęć zapoznawaliśmy się z podstawami teoretycznymi prezentowanych zagadnień, jednakże dla mnie najcenniejsza była możliwość pogłębionego wglądu w sytuacje znane nam z własnych doświadczeń kierowniczych i obiektywne ich zanalizowanie w grupie moderowanej przez trenera. To daje zawsze lepsze wyniki niż zmaganie się z danym tematem w pojedynkę. W ramach praktycznych ćwiczeń zastanawialiśmy nad planem rozwoju własnego działu i samego siebie. Zajęcia stały się dla mnie poligonem do przemyśleń na różne tematy. Oto dziesięć przykładowych kwestii:
- Różnica między zamierzeniem a celem
- Przywódca czy lider?
- Przewodzenie a motywowanie a kontrolowanie
- Style liderskie: dyrektywny, wyznaczający wzorce, afiliacyjny, demokratyczny, wizjonerski, coachingowy
- Problem wyuczonej bezradności
- Sprawy ważne i pilne / ważne i niepilne / nieważne i pilne
Wartościowe były też praktyczne wskazówki (techniki), pomagające w skutecznym wykonywaniu zadań. Oto kilka z nich, dotyczących dobrego planowania czasu (a właściwie zarządzania sobą w czasie):
- Podczas realizowania zadania zwykle w 20% czasu realizuje się 80% rezultatów
- Rezerwa czasowa na sprawy nieplanowane powinna wynosić 40%
- Wykonuj jedną rzecz naraz (wielozadaniowość to mit)
- Nie pracuj w bałaganie
- Eliminuj rozpraszacze
- Jeśli coś zajmie ci mniej niż 3-5 minut – zrób to od razu
Prowadzący rekomendowali też przydatne lektury. Ponieważ księgarnie są zalane podręcznikami motywacyjnymi, których wartość trudno ocenić laikowi, skorzystajmy z listy polecanej przez fachowców:
- David Allen, „Getting Things Done, czyli sztuka bezstresowej efektywności”
- Steven R. Covey, „7 nawyków skutecznego działania”
- Roy Baumaister, “Siła woli”
- Dan Ariely, “Szczera prawda o nieuczciwości”
- Jean Twenge, “iGen: dlaczego dzieciaki dorastające w sieci są mniej zbuntowane…”
- Charles Duhigg, “Siła nawyku: dlaczego robimy to, co robimy…”
- David Burns, „Radość życia, czyli jak zwyciężyć depresję”
- Martin Seligman, „Optymizmu można się nauczyć„
- Henning Beck, „Mózg się myli”
- Richard Thaler, „Zachowania niepoprawne: tworzenie ekonomii behawioralnej”
Mam nadzieję, że w marcu 2022 r., wraz z końcem programu szkoleń realizowanego na UW, nie nastąpi nagły koniec naszej przygody z coachingiem. Treningi kompetencyjne są jak nauka języka – najlepiej nie tracić z nimi na długo kontaktu…
Izabela Wiencek-Sielska, Gabinet Starych Druków