W 1624 r. do Warszawy przybył poznański drukarz Jan Rossowski. Nad Wartą jego oficyna borykała się z poważnymi trudnościami, od sporów z inną drukarnią, przez procesy z wierzycielami, po zarzuty wykroczeń przeciwko cenzurze. Skorzystał więc z propozycji dworu królewskiego i przeniósł tłocznię nad Wisłę, gdzie uzyskawszy przywilejem Zygmunta III Wazy wyjęcie spod jurysdykcji miejskiej i zaliczenie do sług królewskich, znalazł się pod silną protekcją i opieką prawną oraz otrzymał wyłączność na drukowanie dokumentów urzędowych. Jego przedsiębiorstwo było pierwszą stałą oficyną drukarską w Warszawie, powstałą zresztą stosunkowo późno w porównaniu z innymi polskimi miastami – z kilkudziesięcioletnim opóźnieniem wobec wspomnianego Poznania czy Wilna. Poznańskie niepowodzenie Rossowskiego zmieniło się w warszawski sukces, a data osiedlenia się drukarza przy ul. Szeroki Dunaj jest uznawana za początek drukarstwa warszawskiego.