Na trzecim piętrze, parę metrów pod szklanym dachem stoi dwanaście regałów, kilka stolików, foteli, krzeseł oraz skryte w cieniu trzech palm stanowisko wypożyczeń. To właśnie Biblioteka Austriacka. Powstała w 2002 roku na mocy porozumienia zawartego między austriackim Federalnym Ministerstwem do Spraw Europy, Integracji i Spraw Zagranicznych, reprezentowanym przez Austriackie Forum Kultury w Warszawie, a Biblioteką Uniwersytecką w Warszawie.
Na owych dwunastu regałach – skąpanych w warszawskim słońcu – czeka na czytelników 16 000 książek opisujących historię, kulturę, geografię Austrii i krajów Europy Wschodniej, Środkowej i Południowo-Wschodniej. Dostępne są na miejscu również bieżące gazety, czasopisma fachowe i periodyki. Spragniony wiedzy czytelnik znajdzie tu albumy ze sztuką i architekturą, dowie się o znanych i mniej znanych austriackich kompozytorach i malarzach. Najwięcej jest tu jednak beletrystki i literatury pięknej.
Początki zbiorów Biblioteki Austriackiej sięgają lat 60. XX wieku. W 1965 roku w Warszawie powstał Instytut Kultury Austriackiej, pierwszy zachodnioeuropejski ośrodek kultury utworzony za żelazną kurtyną. Wraz z Instytutem pojawia się księgozbiór, początkowo o charakterze prezencyjnym, który rozrastał się z roku na rok. Instytut stał się wizytówką Austrii i „oknem na świat” dla polskiej inteligencji w PRL. Rozmowy i spotkania w Czytelni Austriackiej łączyły Wschód i Zachód Europy, kulturę, sztukę Polski i Austrii. W Czytelni Instytut udostępniał książki z filozofii, socjologii, historii, praktycznie niedostępne nigdzie indziej. Zaopatrywał też w księgozbiór Bibliotekę Jagiellońską i Bibliotekę Główną KUL. W działającej przy Instytucie Bibliotece można było wypożyczyć książki w języku niemieckim do domu.
W 2002 roku na mocy porozumienia zbiory z Biblioteki Instytutu Kultury Austriackiej trafiają na ulicę Dobrą, do BUW. Powstaje nowa autonomiczna jednostka o nazwie Biblioteka Austriacka w Warszawie działająca w strukturze Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Porozumienie sprawiło, że Biblioteka Austriacka została włączona w międzynarodową sieć Bibliotek Austriackich na świecie. Pierwsza taka placówka poza granicami Austrii powstała w 1986 roku w Krakowie, na Uniwersytecie Jagiellońskim. Księgozbiór miał być finansowany przez stronę austriacką, a koszty lokalu, wyposażenia i personelu miała ponieść Biblioteka Jagiellońska. Ten model współpracy został zastosowany również w Warszawie. Od lat 80. sieć Bibliotek Austriackich na świecie rozrosła się do ponad sześćdziesięciu placówek w dwudziestu ośmiu krajach, głównie w Europie Środkowej, Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Obecnie w Polsce oprócz Warszawy i Krakowa istnieją jeszcze cztery inne: w Opolu, Poznaniu, Wrocławiu i Rzeszowie. Wspierane przez rząd Austrii współpracują z lokalnymi instytucjami, uniwersytetami, bibliotekami, starają się poszerzyć wiedzę o mieszkańcach Austrii, jej kulturze i historii.
Jak przybywa zbiorów w Bibliotece Austriackiej? Maciej Soborczyk wraz z panią wicedyrektor Ernestine Baig z AFK z uwagą śledzą austriacki rynek książki. Wybierają z niego to, co najlepsze. Maciek robi długą listę wartościowych pozycji… i z bólem serca skraca, skraca, skraca (budżet, budżet, budżet). Na szczęście raz na jakiś czas dostajemy paczki znad pięknego modrego Dunaju, zawierające pokaźną ilość czasopism i książek.
Ze zbiorów Biblioteki Austriackiej mogą korzystać również osoby nie powiązane z Uniwersytetem Warszawskim. Wystarczy wyrobić sobie kartę biblioteczną BUW, udać się do naszego stanowiska pod trzema palmami i okazać dowód. Dzięki legitymacji Biblioteki Austriackiej czytelnik jest uprawniony do zabrania do domu na trzydzieści dni trzech książek z naszego księgozbioru ( z możliwością przedłużenia o kolejny miesiąc)
Biblioteka Austriacka w Warszawie jest współorganizatorem wieczorów autorskich, prezentacji książek, wykładów oraz wystaw.
Bibliotekę Austriacką obsługują:
Michał Dworakowski, absolwent UKSW – czyta, biega, śpiewa. Ogląda filmy, robi zdjęcia, pływa. Od czasu do czasu zagląda do teatru. Lubi wędrować po puszczy, górach, lasach fikcji literackich, brodzić po meandrach psychologii i teologii. Zagląda do świata Biblii. Grywa w gry planszowe. Spotyka się z grupą znajomych, pasjonatów Tolkiena i Lewisa. Razem poszukują Dobrych Historii. Bywa, że coś napiszą.
Maciej Soborczyk, absolwent UW i SGH, studiował na Uniwersytecie Ruprechta Karola w Heidelbergu – czyta, biega, również na nartach (trzykrotny uczestnik Biegu Katorżnika, uczestnik Euroasia marathon, rozgrywanego na dwóch kontynentach, i zimowego półmaratonu za kołem podbiegunowym, obecnie uprawia couch-potatoing z powodu nadmiaru obowiązków związanych z narodzinami synka), tłumaczy. Od 15 lat ma wspaniałą żonę. Uwielbia uczyć się nowych języków. Lubi podróże, operę, wędrowanie po górach. Działa społecznie w Polskim Stowarzyszeniu Syndrom Tourette’a. Sam ma zespół Tourette’a.
Michał Dworakowski, Maciej Soborczyk, Biblioteka Austriacka
Zdjęcia: Jadwiga Antoniak
Wczoraj Biblioteka Austriacka w BUW zainaugurowała nowy cykl, w którym będą prezentowane nowe nabytki w księgozbiorze BA. Zapraszamy do lektury.