Nazwisko Władysława Umińskiego (1865-1954) wymienia się na jednym wydechu z Antonim Lange i Jerzym Żuławskim. To trójca odpowiedzialna za przeniesienie na grunt polskiej literatury nowego gatunku literackiego, jakim w XIX wieku była fantastyka naukowa. Umiński nie stał się tak znany jak Żuławski, który pozwolił Polakom fantazjować o kolonizacji Księżyca, ale był bardziej rozpoznawalny niż Lange,…
Jego nazwisko kojarzone jest dzisiaj przede wszystkim z Międzynarodowym Konkursem Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach, powołanym w stulecie urodzin patrona w 1979 roku (wcześniej konkurs miał dwie, ale wyłącznie polskie edycje).
Był więc dyrygentem. Ale najpierw skrzypkiem, a także kompozytorem.
Ile książek rocznie ma w ręku statystyczny bibliotekarz? Lub statystyczna bibliotekarka? TO zależy od wielkości biblioteki i od wykonywanej w tej bibliotece pracy, w każdym razie dużo. Na tyle dużo, by zwrócić uwagę na pewne prawidłowości, istniejące w świecie książek, choćby te związane ze sztuką okładki. W otwieranym właśnie przez nas blogowym cyklu „Co widać na załączonym obrazku” chcemy zaprosić czytelnika do wspólnego przyjrzenia się temu, co mówią okładki książek o świecie, w którym żyjemy, i o nas samych. Oraz na ile mówią cokolwiek o zawartości książki, którą reprezentują.
Tegoroczny wyjazd, który ochrzciłyśmy “tygodniem holenderskim” był bardzo intensywny. Dzięki wizycie w trzech instytucjach poczułyśmy się jak na staff weeku, poznając w krótkim czasie wiele nowych osób i zaznajamiając się ze specyfiką pracy w lekko odmiennych organizacjach. Jesteśmy bardzo wdzięczne pracownikom z bibliotek w Leiden, Delft i Utrecht za poświęcony nam czas w kwietniu (15-19 IV 2024 r.; wszystkie te instytucje organizują staff week tradycyjnie na przełomie października i listopada) i za przygotowanie programu wizyty zgodnie z naszymi potrzebami. W tym wpisie opiszemy pokrótce kontekst każdej biblioteki oraz najciekawsze i inspirujące zagadnienia związane z open science i user experience.
Tegoroczny wyjazd w ramach programu Erasmus podyktowany był potrzebą zdobycia praktycznej wiedzy na temat pracy z systemem ALMA. Szukając odpowiedniego miejsca zdałyśmy się na przeznaczenie i zaprowadziło nas ono prosto na Uniwersytet w Klagenfurt.
CRIS2024 „Emerging trends for international collaboration in the CRIS domain” to szesnasta edycja odbywającej się z założenia co dwa lata konferencji poświęconej poprawie funkcjonalności i dostępności systemów zarządzania informacją naukową w całej Europie. Wydarzenie koncentruje się na tematyce związanej z (1) wdrażaniem systemów typu CRIS przez różnych interesariuszy, w tym uczelnie, agencje finansujące badania, czy infrastruktury badawcze na poziomie instytucjonalnym, regionalnym, krajowym i międzynarodowym oraz (2) zapewnianiu interoperacyjności tych systemów i (3) stosowaniu najlepszych standardów w trakcie ich implementacji.
W dniach 13-17 maja 2024 r. odbyłam staż w Bibliotece im. Mario Ristoni (BMR) w Castellanzie (Lombardia, Włochy), należącej do Uniwersytetu Cattaneo (LIUC). Osiem lat wcześniej to miejsce odwiedziły Anna Wołodko i Zuza Wiorogórska. Swoją wizytę opisały na BuwLOGU: ERASMUS+ Castellanza (gdzie to w ogóle jest?) | (uw.edu.pl). Były wtedy jedynymi gościniami biblioteki. Mój staż odbył się w ramach International Staff Training. Władze uniwersytetu, dążąc do intensywniejszego umiędzynarodowienia uczelni, zorganizowały w tym roku, po raz pierwszy w swojej historii, grupowe szkolenie dla bibliotekarzy w ramach programu Erasmus+. Do programu przyjęto ostatecznie 12 osób z Polski, Hiszpanii, Grecji, Chorwacji, Litwy i Niemiec. Zaproszenie do udziału w szkoleniu dla bibliotekarki/bibliotekarza z BUW przyszło od samej Dyrektor Laury Ballestry, którą Anna i Zuza tak ciepło wspomniały w swoim sprawozdaniu, i która zresztą odwiedziła BUW w 2014 roku. To dobry przykład podtrzymywania zawodowych kontaktów zawartych w czasie Erasmusowych staży.
W zbiorach Gabinetu Starych Druków, wśród licznych dzieł botanicznych, znajduje się bogato ilustrowany zielnik autorstwa szkockiej artystki Elisabeth Blackwell (1707-1758). Kto wie, być może dzieło nie powstałoby, gdyby… nie kłopoty finansowe jej męża.
Moja szwedzka przygoda w Smalandii przypadła na piękny, ciepły i słoneczny tydzień maja (13-17.05.2024), wg. lokalnych bibliotekarzy pierwszy taki tej wiosny (w kwietniu pogoda nie rozpieszczała, podobno były nawet opady śniegu). Uniwersytet Linneusza, który mnie gościł, mieści się w dwóch miastach: Växjö (czyt. wek-hue, nie waks-jo 😉 i Kalmar. Jest to jeden z najmłodszych szwedzkich uniwersytetów, powstał bowiem w 2010 roku z połączenia dwóch szkół wyższych zajmujących się odpowiednio: naukami społecznymi i humanistycznymi oraz naukami przyrodniczymi znajdujących się w obu miastach.
Bouvée wraca po ponad rocznej przerwie!
Pisanie różnych wniosków i aplikacji, po angielsku nazywanych proposalami, stało się naszą codziennością. Wnioskujemy o granty na projekty, piszemy artykuły, propozycje wystąpień konferencyjnych czy rozdziały do prac zbiorowych. Omawiana dziś publikacja skupia się na pisaniu proposali książki, co dla nas może brzmieć nieco egzotycznie.