27-28 lutego 2021 r. wzięłam udział w konferencji online WIAD21.
Jest to cykliczna konferencja organizowana co roku z okazji Światowego Dnia Architektury Informacji przez organizacje non-profit na całym świecie. W tym roku odbyły 42 odsłony tej imprezy w takich krajach jak: Hiszpania, Dania, USA, Egipt, Izrael, Wielka Brytania, Indie, Bułgaria, Kanada, Szwajcaria i wiele innych. Jedna z sesji miała miejsce również w Polsce, a dokładnie w Toruniu na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Wydarzenie przeprowadzone zostało oczywiście w formule online ze względu na warunki epidemiologiczne.
Hasłem tegorocznej konferencji była ciekawość. Organizatorzy zachęcali do zmiany perspektywy i spojrzenia z innego punktu widzenia na swoja wiedzę a także stworzenie nowych połączeń i relacji z ludźmi z różnych środowisk, dyscyplin lub części świata. Program został ułożony tak, by zgrupować referaty o podobnej tematyce, np. sztucznej inteligencji, e-commerce, oceny architektury informacji, case studies, metody. Nie zabrakło również gości honorowych, których wystąpienia były też odpowiednio dłuższe (zwykle ok. 1h.). Cassini Nazir – wykładowca na Uniwersytecie w Teksasie zajmujący się projektowaniem interakcji zaprezentował wykład otwarcia na temat znaczenia ciekawości w procesie projektowym.
Wśród zaproszonych gości byli m.in Joe Natoli – znany i ceniony ekspert od UX, autor wielu książek i kursów online (jeden z nich mam w mojej bibliotece kursów i bardzo go cenię); wykładowczyni akademicka dr Rosa M. Arriaga z Wydziału Informatyki Uniwersytetu w Georgii (USA), zajmująca się projektowaniem interfejsów i programów dla osób przewlekle chorych – ich wykłady zostały udostępnione i można się z nimi zapoznać: https://www.youtube.com/channel/UCYZWyvrmm-qhHg0ffnzeIJg
Z punktu widzenia BUW bardzo interesujące było wystąpienie dr. Stanisława Skórki i mgr. Kamila Panasia z Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, którzy opowiadali o silniku multiwyszukiwarki o nazwie VuFind w ich Bibliotece Głównej. VuFind to darmowe oprogramowanie do wyszukiwania w ustrukturyzowanych zbiorach danych, które wdrożono tam pod nazwą Navigo. Wspiera dwie podstawowe strategie odnajdywania informacji, tj. formułowanie zapytań oraz przeglądanie treści, poprzez pozwolenie użytkownikowi na samodzielny wybór kierunku poszukiwań i przeglądanie interesujących go tematów dzięki nawigacji kontekstowej. Prezentacja pokazywała zalety takiego podejścia a mnie pozwoliła się zorientować w podobieństwach i różnicach z wyszukiwarkami używanymi w BUW.
Kolejnym ciekawym referatem było wystąpienie mgr Justyny Wytrążek z Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego w Instytucie Chemii Bioorganicznej PAN pt. Badanie zachowań użytkowników Repozytorium Cyfrowego Instytutów Naukowych oraz Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej i związane z tym zmiany UX na stronach z oprogramowaniem dLibra. Prelegentka opowiedziała o badaniach ilościowych i jakościowych, których celem było było zrozumienie potrzeb użytkowników dLibry oraz dostosowanie bibliotek cyfrowych do ich potrzeb. Wyniki badań pozwoliły na wyciągnięcie wniosków w zakresie funkcjonowania bibliotek cyfrowych z uwzględnieniem potrzeb użytkowników i preferencji bibliotekarzy. Referat w ciekawy sposób pokazywał, jak zastosowanie różnych form badań może łatwo pomóc w zmianie elementów wyświetlania treści na stronie.
Dwa dni weekendu były wypełnione wystąpieniami prelegentów od rana do wieczora, w sumie odbyło się 48 spotkań. Nie uczestniczyłam (póki co) w wielu konferencjach z zakresu architektury informacji, UX i projektowania usług, nie mogę więc porównać tej imprezy do żadnej innej. Na pewno ciekawym aspektem był przegląd wystąpień z bardzo różnych branż, które stosują architekturę informacji. Można było więc zapoznać się z: projektowaniem zorientowanym na zwierzęta (referat Natalii Maszkowskiej z UMK), wykorzystaniem metod ilościowych do analizy przestrzennej lokalnych rynków pracy na obszarach oddziaływania portów lotniczych w Polsce (dr Agata Surówka z Politechniki Rzeszowskiej) czy architekturą informacji w słownikach języków migowych (mgr Sławomir Stępski z UMK). Z drugiej strony program gęsto ułożonych referatów i formuła online sprawiała, że trudno było o odpowiednie skupienie i wysłuchanie wszystkiego z uwagą. Uważam, że sporym mankamentem był brak możliwości odtworzenia nagrań większości wykładów później, gdyż przyswojenie takiej ilości materiału kiedy się siedzi bez przerwy przed komputerem jest prawie niemożliwe. Pozostaje czekać na publikację pokonferencyjną, która pozwoli wrócić do bardziej interesujących wątków.
Zofia Kajczuk, pełnomocnik dyrektora ds. projektowania usług