P Język. Literatura
Tove Ditlevsen, Moja żona nie tańczy: opowiadania wybrane, z duńskiego przełożyła Iwona Zimnicka, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2022.
BUW Wolny Dostęp PT8175.D5 A575 2022
Przez chwilkę i dyskretnie popatrzmy sobie przez dziurkę od klucza. Bohaterami opowiadania zatytułowanego „Łzy” są matka i syn mieszkający pod wspólnym dachem. Dwójka bezimiennych i wydawałoby się najbliższych sobie ludzi. Ale to jedynie ułuda bliskości. Ona jest nadopiekuńcza, władcza i zaborcza. Za to on, choć dorosły – zupełnie jej podporządkowany i przez to nie całkiem szczęśliwy…
Duńska pisarka, Tove Ditlevsen pozwala czytelnikowi podejrzeć ich losy w chwili, w której zakochany młody człowiek postanawia wyprowadzić się do wynajętego mieszkania i zamieszkać ze swoją dziewczyną. Oburzona tym faktem matka nie chce mu na to pozwolić i atakuje go gradem przykrych słów. Mężczyzna próbuje się bronić. Ma przecież świetny plan na to, aby zostać odpowiedzialnym dorosłym i znaleźć szczęście z dala od matki… I nagle pojawiają się matczyne łzy:
„Robótka znów opadła na kolana matki, a z jej oczu skapywały łzy, straszne,
bezdźwięczne, nieprzerwanie cieknącym strumieniem, skuteczniej niż wszystkie jej
złe słowa zatapiającym jego wolę i rozpuszczającym sprzeciw. Pochylił głowę,
pozwalając, by ból matki spłynął na niego.” (Tove Ditlevsen, Moja żona nie tańczy, Wołowiec: 2022, strona 37.).
Zasłaniam dziurkę od klucza i postacie znikają za drzwiami… Są Państwo ciekawi co było dalej? Zapraszam do książki Tove Ditlevsen „Moja żona nie tańczy”. Oprócz „Łez” znajdą w niej Państwo inne poruszające i niezwykle intymne opowiadania, obok których nie da się przejść obojętnie. Opisana w nich szara codzienność przypadkowych, ale realnych osób okazuje się być życiowym labiryntem bez wyjścia i często bez szans na lepsze jutro. Jeśli lubią Państwo historie pełne pasji to ten zbiór Państwa nie rozczaruje.
Tove Ditlevsen jest autorką ponad trzydziestu książek, jest uważana za jedną z najwybitniejszych duńskich pisarek XX wieku i potrafi tworzyć skomplikowane światy w prostych słowach.
AM C D-F GN700-875 Nauki historyczne
Michael Farquhar, Się porobiło!: pechowe dni w historii: klęski, katastrofy i nieszczęścia na każdy dzień roku, ilustracje Giulia Ghigini, przełożył Radosław Kot, Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2022. BUW Wolny Dostęp D10.F37165 2022
Przenieśmy się do dnia 6 marca 1835 roku. Akcja rozgrywa się w domu pisarza i historyka Thomasa Carlyle’a, którego odwiedza jego przyjaciel filozof John Stuart Mill. Nie jest to jednak miła wizyta. Bynajmniej… Zacznijmy jednak od początku. Thomas pracował nad swoim niezwykle ważnym dziełem poświęconym rewolucji francuskiej, a John dostąpił zaszczytu i stał się posiadaczem (do czasu) jedynego egzemplarza manuskryptu Thomasa. Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie pewien incydent. Zresztą całkiem spory i niezwykle znaczący. Otóż beztroska gosposia i zupełnie nieświadoma wagi słów przelanych na papier w pocie czoła, użyła rękopisu Thomasa na podpałkę. Nadzieja na stworzenie wiekopomnego dzieła poszła z dymem…Tym samym i chcąc nie chcąc John został zmuszony przyznać się do winy, a raczej wskazać winowajcę. W tym celu udał się do domu przyjaciela… Co z tego wynikło? Czy przyjaźń obu panów przeszła próbę ognia bez najmniejszego nadwątlenia? Zapraszam do lektury…
„W końcu jednak Carlyle dokonał dzieła. „Z pewnością było to najbardziej ponure i zniechęcające zajęcie, jakiego przyszło mi się w życiu podjąć”, żalił się w liście do brata. Niemniej jednak niczym „płomień z głębi serca” nawiedziło go takie natchnienie, że stworzył jedno z największych dzieł literatury angielskiej.” (Michael Farquhar, Się porobiło!, Poznań: 2022, strona 93.).
365 klęsk w jednej książce! To trzeba przeczytać! Pechowcy byli i są wśród nas. Charlie Chaplin, Oprah Winfrey, Anna Jarvis, William Henry Harrison, Yaoya Oshichi i wielu wielu innych. A pod datą 31 grudnia znajdą Państwo historię o tzw. „eksperymencie w szlachetnym celu”, która wydarzyła się w USA dokładnie w Sylwestra w 1926 roku.
„Dotyczące tego rządowe obwieszczenie pojawiło się, gdy co bardziej świętujący zdążali już chwiejnym krokiem do miejskich szpitali, czasem wręcz już ślepi lub bliscy śmierci.” (Michael Farquhar, Się porobiło!, Poznań: 2022, strona 448.).
G-GF Q R-V Geografia. Nauki matematyczne, przyrodnicze i stosowane
Sarah Hambro, Świat według pszczół, przełożyła Joanna Barbara Bernat, Białystok: Mova, 2021.
BUW Wolny Dostęp QL568.A6 H36165 2021
„„Mają państwa takie jak ludzie, z królem i rządem oraz zorganizowanym społeczeństwem” – pisał rzymski pisarz Varro w 37 roku p.n.e.” (Sarah Hambro, Świat według pszczół, Białystok: 2021, strona 126.).
Pszczoły są niezwykłe. A książka „Świat według pszczół” tylko to podkreśla. Na świecie żyje 20 000 gatunków tych zadziwiających owadów. Klika słów prezentacji: Pszczoły nie rozstają się ze swoimi koszyczkami pyłkowymi. Są wegetarianami, a tym samym nie są myśliwymi tak jak osy. Ich dieta opiera się na pyłkach, nektarach i słodkich odchodach wybranych owadów. Ich mózgi wielkości ziarenka sezamu mają 800 000 neuronów. Dzięki temu posiadają zdolność uczenia się, a także komunikowania. I nawet w pochmurne dni są w stanie zobaczyć słońce, a to dlatego, że widzą promieniowanie ultrafioletowe. A na przykład pszczoły miodne nie znoszą upałów. Natomiast, gdy temperatura spada poniżej 10 stopni tracą umiejętność latania.
„W pobliżu ula nie jedz bananów. Ich zapach pochodzi od tej samej substancji, którą wydzielają pszczoły, kiedy sygnalizują niebezpieczeństwo i zachęcają swoich bliskich do ataku.” (Sarah Hambro, Świat według pszczół, Białystok: 2021, strona 91.).
Niezaprzeczalnie, miód jest dziełem ich życia. Większość z nas, zupełnie tak jak Kubuś Puchatek i inne misie, uwielbia ten słodziutki produkt. Z masełkiem i świeżą bułeczką smakuje wybornie. Miód, oprócz tego, że się nim delektujemy, ma również właściwości lecznicze. Działa bakteriobójczo, przyspiesza gojenie ran, a osobom o niestalowych nerwach potrafi nawet obniżyć ciśnienie. Ciekawostka: W Nippur w dolinie Eufratu znaleziono jak dotąd najstarszą glinianą tabliczkę, na której sumeryjskim pismem klinowym zapisano receptę na lek z miodem… Nasi przodkowie wiedzieli co dobre.
„Dopiero od 200 lat znamy ważniejsze od produkcji miodu zadanie pszczół – zapylanie roślin, z których wydobywają nektar.” (Sarah Hambro, Świat według pszczół, Białystok: 2021, strona 67.).
Pszczoły nie radzą sobie z naszą cywilizacją i galopującym postępem technologicznym. Zanieczyszczenie środowiska i używanie pestycydów zabija je. Aby w przyrodzie panowała harmonia i ład naszym obowiązkiem jest opieka nad pszczołami i dbałość o poprawę ich zdrowia. Wszystko po to, aby nie dochodziło już nigdy więcej do masowego wymierania tych niezwykle pięknych i pożytecznych zapylaczy (w XIX wieku po raz pierwszy zaobserwowano nierozwikłane wyginięcia całych rojów)… Na stronie 165 książki Sarah Hambro znajduje się lista, którą autorka zatytułowała: „Żywność, która zniknie w przypadku wyginięcia zapylaczy:” …
H GN1-673 GR-GV Nauki społeczne. Antropologia
Piotr Bucki, Sapiens na zakupach: o tym, jak i dlaczego wybieramy, oceniamy, kupujemy, Warszawa: PWN, 2022.
BUW Wolny Dostęp HF5415.32 .B83 2022
Jak kupować? Jak sprzedawać by inni kupowali?
Cała tajemnica o kupowaniu i sprzedawaniu w rozdziałach „Sapiens na zakupach”:
Sapiens decyduje.
Sapiens czyta i słucha.
Sapiens i inni.
Sapiens czuje.
Sapiens czeka, poluje i myśli o przyszłości.
Sapiens dba o czystość i zdrowie.
A każdy rozdział to oddzielna i pasjonująca historia 🙂
Z powodzeniem, wstępem do książki Piotra Buckiego mógłby być film „Wyznania zakupoholiczki” w reżyserii P.J. Hogana. Główna bohaterka to specjalistka od wydawania pieniędzy, która wpada w tarapaty finansowe. I przez bardzo długi czas nie chce zdać sobie sprawy z tego, że jest najzwyczajniej w świecie uzależniona od zakupów i drogich marek.
Autor „Sapiens na zakupach”, jak sam przyznaje, dopiero podczas pracy twórczej zrozumiał tak naprawdę powód dla którego, KUPUJE. Piotr Bucki przyjrzał się zachowaniom konsumentów i napisał książkę o sobie i całej reszcie wydającej na prawo i lewo ciężko zarobioną kasę. Napisał również o tym, co sprawia, że uwielbiamy kupować i to w wielu przypadkach bez opamiętania. A także bez refleksji, że nadmierne bieganie po sklepach potrafi rujnować zdrowie, kieszeń i planetę. Tak, tak, planetę.
Według Seneki nie zdajemy sobie sprawy z tego jak wiele posiadamy rzeczy, których nie potrzebujemy. Filozof był również zdania, że używamy rzeczy nie dlatego, że ich potrzebujemy, ale dlatego, że je mamy. A sprzedawcy dwoją się i troją, abyśmy je właśnie mieli… Weźmy na przykład taki strój do jogi…
„Nie wiem, czy są jakieś kary przewidziane w Kodeksie karnym za przyjście na zajęcia jogi w zwykłych steranych spodniach od dresów, które pamiętają jeszcze czasy kolonii letnich w NRD. Podejrzewam, że nie.” (Piotr Bucki, Sapiens na zakupach, Warszawa: 2022, strona 115.).
Okazuje się jednak, że przyjście na trening w takich spodniach mogłoby się okazać klęską (towarzyską?). A to dlatego, że współczesna dżungla konsumpcyjna rządzi się zasadą wymagająca od nas zakupienia specjalnej odzieży przeznaczonej tylko i wyłącznie do uprawiania, w tym przypadku, jogi. Osobiście uważam jednak, że zwykłe sterane spodnie od dresów wystarczą do tego, aby wyginać śmiało ciało. Natomiast odmiennego zdania będzie zapewne międzynarodowa korporacja, która dla potrzeb klienta oczarowanego jogą stworzyła specjalną markę zwaną Lululemon. I na sprzedaży dedykowanych, czyli idealnych ubrań sportowych bogaci się ponad miarę.
A zatem, oprócz przykładów zachowań Sapiens na zakupach, znajdą Państwo w książce także konkretne przykłady na to jak działania marketingowe wspierają sprzedaż, mamią nas ofertami i promocjami, no i wpływają na nasze decyzje zakupowe.
„Perfumy (prawie) zawsze są sprzedawane w ciężkich szklanych flakonach. Gdyby były sprzedawane w cienkim szkle, ich transport kosztowałby mniej. Jednak gdyby klient brał taki leciutki flakon do ręki, oceniłby prawdopodobnie perfumy gorzej. Bo także w tym przypadku cięższy znaczy lepszy.” (Piotr Bucki, Sapiens na zakupach, Warszawa: 2022, strona 97.).
M N Muzyka. Architektura. Sztuki piękne
Marc Shapiro, Żony Beatlesów: kobiety, które pokochali Lennon, McCartney, Harrison i Starr, tłumaczenie Malina Drasek-Kańska, Kraków: Znak Koncept, 2023.
BUW Wolny Dostęp ML421.B4 S53165 2023
O legendarnej Czwórce z Liverpoolu napisano już chyba wszystko. Cały świat zna zespół The Beatles. A czy zna żony tych utalentowanych artystów?
„Mówiąc w skrócie – żony Beatlesów nigdy nie doczekały się swojej chwili w świetle jupiterów, nie mówiąc już o swoich pięciu minutach. Aż do teraz.” (Marc Shapiro, Żony Beatlesów, Kraków: 2023, strona 9.).
Cynthia, Maureen, Pattie, Linda, Barbara, Yoko, Olivia, Heather, Nancy. To o nich jest ta książka.
Cynthia Powell i John Lenon.
„Nie zamówiliśmy fotografa. Nie mamy żadnego zdjęcia z tamtego dnia, a gość, który udzielał nam ślubu, wyglądał, jakby przyszedł raczej odprawiać pogrzeb. (Marc Shapiro, Żony Beatlesów, Kraków: 2023, strona 35.).
Maureen Cox i Ringo Starr.
„Po odzyskaniu zdrowia wzruszony lojalnością Maureen i okazywanym mu uczuciem Ringo oświadczył się ukochanej pewnego wieczoru w klubie Ad Lib. Maureen natychmiast się zgodziła. (Marc Shapiro, Żony Beatlesów, Kraków: 2023, strona 72.).
Pattie Boyd i George Harrison.
„On chciał wziąć ślub. Ja miałam pewne wątpliwości, bo pamiętałam losy mojej matki i jej dwóch mężów. Skoro już pobralibyśmy się z George’em, nie chciałabym się nigdy rozwodzić. (Marc Shapiro, Żony Beatlesów, Kraków: 2023, strona 101.).
Linda Eastman i Paul McCartney.
Linda i McCartney zgodzili się, że chcą cichego ślubu. Wiedzieli jednak, że nie mogą na to liczyć – szaleństwo na punkcie Beatlesów sięgnęło tymczasem zenitu. (Marc Shapiro, Żony Beatlesów, Kraków: 2023, strona 157.).
Barbara Bach i Ringo Starr.
„Niedługo później przyrzekli sobie wierność aż po grób. Zwłaszcza Barbara czuła się silnie związana ze Starrem. Trzy tygodnie po wypadku zadzwoniła do ojca i oświadczyła mu stanowczo, że planuje zostać żoną Ringo. (Marc Shapiro, Żony Beatlesów, Kraków: 2023, strona 185.).
Yoko Ono i John Lennon.
„Miesiąc po planowanej dacie narodzin dziecka, które miało się nazwyać John Ono Lennon II, John i Yoko, teraz już oboje po rozwodach, wzięli cichy slub 20 marca 1969 roku na Gibraltarze. (Marc Shapiro, Żony Beatlesów, Kraków: 2023, strona 212.).
Olivia Arias i George Harrison.
„Wczesne lata małżeństwa idealnie pasowały do uduchowionego światopoglądu Olivii. Jak opowiadała w wywiadzie dla Rolling Stone”: „Mieliśmy udany związek. Kiedy twoim celem jest szczęście na tamtym świecie, dużo łatwiej jest poukładać sobie sprawy tu na ziemi”. (Marc Shapiro, Żony Beatlesów, Kraków: 2023, strona 245.).
Heather Mills i Paul McCartney.
„Podczas ceremonii McCartney romantycznie odśpiewał piosenkę zatytułowaną Heather. Panna młoda była w siódmym niebie i małżonkowie z radością rozpoczęli pierwszy rok wspólnego życia.” (Marc Shapiro, Żony Beatlesów, Kraków: 2023, strona 268.).
Nancy Shevell i Paul McCartney.
„W maju 2011 Nancy i McCartney podzielili się w mediach wiadomością o swoich zaręczynach. Byli w sobie zakochani po uszy i sprawiali wrażenie, jakby stanowili parę od zawsze. (Marc Shapiro, Żony Beatlesów, Kraków: 2023, strona 288.).
Informacje o książkach przygotowała:
Dorota Bocian – Oddział Opracowania Zbiorów.
Propozycje tytułów książek we współpracy z Dorotą Bocian przesłali:
Pracownicy Sekcji KBK – Oddział Opracowania Zbiorów.