Archiwum biblioteczne – komórka organizacyjna do zadań specjalnych Od narodzin papieru minęło już całkiem sporo czasu. Na tyle dużo, że nikt pewnie nie wie ile ton tego wynalazku zalega na ziemi. Ten pospolity surowiec o włóknistej strukturze towarzyszy nam pod różnymi postaciami każdego dnia i pełni w naszym życiu kluczowe role. Na papierze m.in. mamy zwyczaj…
Autor: Dorota Bocian
varia
Mikołajek na święta
by Dorota Bocian • • 8 komentarzy
Przy wigilijnym stoleaut. Jan Kasprowicz Przy wigilijnym stole,Łamiąc opłatek święty,Pomnijcie, że dzień ten radosnyW miłości jest poczęty…” Boże Narodzenie: antologia poezji polskiej, Warszawa 1961 – (BUW Wolny Dostęp: PG 7141. C53 B68 1961) – Mamo, nie przyjedziemy na święta. Trafiła nam się super okazja i jedziemy ze znajomymi na Majorkę. Rozumiesz, prawda? Robert chyba też…
varia
Napięcie mięśni twarzy, zwane śmiechem
by Dorota Bocian • • 2 komentarze
Hiszpanie mają swoje credo -”Być Flamenco”, które można porównać do słów Horacego „carpe diem”, czyli chwytaj dzień, bo przecież nikt się nie dowie, jaką nam przyszłość zgotują bogowie… Pablo Picasso, jak na gorącego Hiszpana z krwi i kości przystało, potrafił żyć na krawędzi, cieszyć się dniem i żyć chwilą. Był Flamenco. Kiedyś nawet jego przyjaciel, pianista Artur Rubinstein zadał…
konferencje
Zakamarki informacji publicznej
by Dorota Bocian • • 2 komentarze
Wszystkie drogi w Opolu prowadzą na Uniwersytet Opolski. Mogłam się o tym przekonać klucząc niepewnie, ale w zachwycie po malowniczych uliczkach jednego z najstarszych miast w Polsce (Opole uzyskało prawa miejskie na początku XIII w.): – Przepraszam, zgubiłam się i nie potrafię znaleźć Studenckiego Centrum Kultury, w którym ma się odbyć konferencja… – nie zdążyłam…
wydarzenia
Dzień w kolorze tęczy
by Dorota Bocian • • 4 komentarze
…Więc chodź, pomaluj mój świat Na żółto i na niebiesko, Niech na niebie stanie tęcza Malowana twoją kredką. Więc chodź, pomaluj mi życie, Niech świat mój się zarumieni, Niech mi zalśni w pełnym słońcu, Kolorami całej ziemi… (słowa Marek Dutkiewicz, muzyka Janusz Kruk, wykonanie 2+1) Czy mają Państwo swój ulubiony kolor? Ja nie mam. Zaliczam…
varia
O złotych gwiazdach co słynnymi się stały
by Dorota Bocian • • 4 komentarze
– Za siedmioma górami, za siedmioma lasami, i siedmioma rzekami (czyli krainami znanymi i lubianymi przez wszystkich bajkopisarzy, bo silnie na wyobraźnię wpływającymi:), ale za to nad jednym, wielkim oceanem mieszkała sobie mała, zwyczajna dziewczynka. – Zwyczajna? W bajkach bycie zwyczajnym to jak w realu jeżdżenie do pracy na różowym jednorożcu! W dodatku na siódmą…
varia
Lex Omega źródłem niepodważalnej wiedzy o bocianie.
by Dorota Bocian • • 6 komentarzy
Dziś pozwolę sobie na odrobinę prywaty. Wierzę, że ujdzie mi to płazem ;), bo temat jak najbardziej na czasie. Wiosna, która nie lubi się spóźniać pędzi do nas już lekko zdyszana, a tuż nad nią szybują dostojne bociany (doszły mnie jednak słuchy, że pewien amator zlodowaciałego dzioba pojawił się u nas już w lutym). Po…
varia
Prawdziwie osobisty dowód bez tajemnic
by Dorota Bocian • • 1 Comment
/…/ Art. 4. 1. Dowód osobisty jest dokumentem stwierdzającym tożsamość i obywatelstwo polskie osoby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej oraz państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, których obywatele mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze…
varia
Wpis nr 100
by Dorota Bocian • • 5 komentarzy
Dawno, a nawet bardzo dawno temu nie było niczego naturalnego w posługiwaniu się cyframi z tej prostej przyczyny, że najzwyczajniej w świecie nie istniały. Aż trudno to sobie wyobrazić, prawda? Życie bez liczby 100 i cyfr w ogóle. A oto historia powstania cyfr w pigułce, czyli w niewyobrażalnie błyskawicznym skrócie. Osoby zainteresowane zgłębieniem tajemnicy cyfr…
varia
Moda na czerwone berety
by Dorota Bocian • • 8 komentarzy
Nie pamiętam kto pierwszy postawił krzesło. Faktem jest jednak to, że wystarczył tylko jeden drewniany, w dodatku koślawy taborecik, aby w krótkim czasie pojawiły się kolejne. Jedne dumnie prężyły swoje oparcia i fikuśnie rzeźbione poręcze, inne wstydliwie odsłaniały poprzecierane obicia. Stołki, zydelki, turystyczne krzesełka. Zebrała się tego całkiem spora drużyna, drużyna zgromadzona wokół naszego, osobistego……