B L Filozofia. Psychologia. Religia. Oświata
Małgorzata Lekan OP, Boska ja: kobiecy przewodnik po mieście, którym jesteś, Kraków: Wydawnictwo WAM, © 2023.
BUW Wolny Dostęp BX2353 .L45 2023
Wzgórze – moja tożsamość
Mury – moje granice
Bramy – moje emocje
Studnia z żywą wodą – moje potrzeby
Świątynia – moja intymność
Ogrody – nieustanny rozwój
Wstępem do książki Małgorzaty Lekan są słowa szczególnie ważne dla kobiet: „być w pełni sobą”, „chcemy, by dostrzegano nasze piękno”, „chcemy czuć się bezpiecznie w relacji najważniejszej dla każdej z nas – w przyjaźni z sobą samą”.
„Czy zostaniemy zapamiętane przez historię? To sprawa drugorzędna. Natomiast to, czy staniemy się najlepszą wersją siebie – już nie. Od tego, czy uda ci się żyć w pełni, ostatecznie zależy twoje poczucie spełnienia, sensu, a także subtelna, codzienna radość, która niewątpliwie jest miarą szczęścia.” (Małgorzata Lekan OP, Boska ja: kobiecy przewodnik po mieście, którym jesteś, Kraków: 2023, strona 9.).
Małgorzata Lekan w wyjątkowy sposób przekonuje, że kobiety pomimo wielu trudności potrafią być silne i są obdarzone szczególnymi mocami. Niezwykle interesujące jest to, że autorka do opisu bogactwa kobiecej natury korzysta z pewnej metafory. A mianowicie, wnętrze człowieka porównywane jest nader często do miasta. I ta książka jest przewodnikiem po mieście, którym się jest.
„Skoro człowieka można opisać przy pomocy metafory miasta, to Jerozolima w swoim podwójnym wymiarze najlepiej obrazuje zarówno jego obecny stan, jak i horyzonty ducha, dla których nie ma już granic.” (Małgorzata Lekan OP, Boska ja: kobiecy przewodnik po mieście, którym jesteś, Kraków: 2023, strona 8.).
Jeśli czujesz się zagubiona w swoim mieście, brakuje Ci poczucia bezpieczeństwa i radości wewnętrznej i przede wszystkim zależy Ci na przyjaźni z samą sobą, sięgnij po tę lekturę. „Boska ja” odkryje przed Tobą nieprzebrane pokłady kobiecej niezwykłości i pomoże w odnalezieniu samej siebie.
„Gdybyś miała przeszukać miasto, którym jesteś, to czy znalazłaby się w tobie taka tajna skrytka z zamkniętymi w niej potrzebami? Wyczuwasz intuicyjnie jej istnienie? Co ona zawiera? Może czas zajrzeć do jej wnętrza…” (Małgorzata Lekan OP, Boska ja: kobiecy przewodnik po mieście, którym jesteś, Kraków: 2023, strona 156.).
AM C D-F GN700-875 Nauki historyczne
Krzysztof Gawlikowski, Chińskie metamorfozy: cywilizacja konfucjańska a cywilizacja zachodnia, red. Zofia Borzymińska, Warszawa: Zona Zero, copyright 2022.
BUW Wolny Dostęp CB256.G38 2022
„Świątynie chińskie także nie były miejscem „świętym” (tj. konsekrowanym jak w chrześcijaństwie), a co za tym idzie, zmęczony wędrowiec mógł się zdrzemnąć na ołtarzu takiego pomieszczenia kultowego. Nawet podczas obrzędów religijnych bywało, że miejscowi miłośnicy gry w karty spokojnie nadal grali pod ołtarzem, głośno do siebie pokrzykując i zupełnie nie zwracając uwagi na ceremoniał sprawowany przez celebransa.” (Krzysztof Gawlikowski, Chińskie metamorfozy: cywilizacja konfucjańska a cywilizacja zachodnia, Warszawa: 2022, strona 617.).
Krzysztof Gawlikowski był zagorzałym miłośnikiem Dalekiego Wschodu, ale najbardziej upodobał sobie Chiny. Był również jednym z najwybitniejszych polskich sinologów i wyjątkowym orędownikiem porozumienia pomiędzy Wschodem a Zachodem. „Chińskie metamorfozy” to monumentalne dzieło interdyscyplinarne, nad którym autor pracował wiele, wiele lat. Niestety przedwczesna śmierć udaremniła mu ukończenie dzieła. Tym samym zabrakło w książce kliku elementów scalających informacje o ChRL – rozdziału o tradycjach kulturowych Azji Południowo-Wschodniej i… autorskiego zakończenia. Natomiast dzięki staraniom siostry jego wytężona praca nad „Chińskimi metamorfozami” nie przepadła, a wręcz przeciwnie została uporządkowana, zredagowana i opublikowana.
Krzysztof Gawlikowski pamięta Chiny z dzieciństwa, w Chinach również studiował i przez całe swoje życie niezwykle często Chiny odwiedzał. Dzięki temu, znał ten kraj jak własną kieszeń, miał tam swoich przyjaciół i był świadkiem wielu wydarzeń historycznych z udziałem Chin. Doświadczenia azjatyckie, które zdobywał latami zaowocowały pogłębioną wiedzą na temat chińskiej kultury, ideologii, polityki, gospodarki, historii, społeczeństwa, kuchni, filozofii, religii… A to z kolei miało ogromny wpływ na bogactwo treści monografii, którą mam przyjemność Państwu prezentować. I jestem więcej niż pewna, że książka Krzysztofa Gawlikowskiego będzie zaskoczeniem, a dzięki lekturze, nie inaczej, jak zachłysną się Państwo cywilizacją tak niesamowicie odmienną od naszej.
„Na zachodzie firma jest jedynie miejscem pracy, z klarownym rozdzieleniem od niej życia prywatnego. W krajach tradycji konfucjańskiej zespół miejsca pracy tworzy pararodzinę, wobec której każdy członek ma niewymierne zobowiązania, ważniejsze nawet od własnej rodziny. Przejawia się to m.in. w pracy nielimitowanej wymiarem godzinowym, „do czasu kiedy trzeba”, albo „do kiedy pracuje szef”. (Krzysztof Gawlikowski, Chińskie metamorfozy: cywilizacja konfucjańska a cywilizacja zachodnia, Warszawa: 2022, strona 483.).
A jeśli chcieliby Państwo usystematyzować swoją wiedzę na temat „kraju środka” odsyłam do Aneksu 1, który zawiera chronologię dziejów Chin. Natomiast Aneks 2 jest godny uwagi z zupełnie innego powodu:
„Książkę symbolicznie zamyka list Prezydenta Chińskiej Republiki Ludowej Jiang Zemina z listopada 1998 roku (tu dołączony w postaci Aneksu nr 2), w którym Prezydent, podkreślając „mistrzostwo sinologiczne i szeroką wiedzę” Autora, dziękuję Mu m.in. za „wysiłki zmierzające do pogłębienia wzajemnego zrozumienia pomiędzy narodami Chin i Polski, a także ich przyjaźni.” (Krzysztof Gawlikowski, Chińskie metamorfozy: cywilizacja konfucjańska a cywilizacja zachodnia, Warszawa: 2022, strona 18.).
K J Prawo. Nauki polityczne
Małgorzata Mędrala, Praca zdalna: komentarz do nowelizacji Kodeksu pracy: Wzory, Warszawa: Wolters Kluwer, 2023.
BUW Wolny Dostęp KKP1428.M43 2023
Zadziało się wokół przepisów tzw. pracy zdalnej i to całkiem sporo. Wszystko tak naprawdę zaczęło się od wybuchu pandemii Covid-19, która zatrzymała nas w domach. Pracodawcy byli więc zmuszeni na nowo zorganizować warunki pracy swoich pracowników. Rzecz jasna, o czym warto wspomnieć, zdalne świadczenie pracy regulowane kodeksem pracy istniało już wcześniej (telepraca i home office – home working), ale nie było ono tak popularne, nie odbywało się w takiej skali jak obecnie i nie było rozwiązaniem na stałe. Natomiast zagrożenia wywołane przez pandemię stały się podstawą do opracowania ulepszonych zasad funkcjonowania instytucji pracy zdalnej. Rząd przez ponad dwa lata pracował nad kompleksowymi regulacjami z zakresu pracy poza biurem. Efektem tych działań jest Ustawa z dnia 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw, która została opublikowana w Dzienniku Ustaw z 2023 roku pod pozycją 240.
Definicja pracy zdalnej została umieszczona w Art.6718 :
„Praca może być wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość (praca zdalna).”
Małgorzata Mędrala jest doktorem habilitowanym nauk prawnych ze specjalnością prawo pracy i profesorem Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. W swojej książce w sposób bardzo szczegółowy i praktyczny omawia wszystkie zawiłości związane z pracą zdalną.
„Kontrola możliwa jest zarówno w przypadku pracy zdalnej w trybie standardowym, w trybie polecenia pracodawcy, jak i okazjonalnej pracy z domu. Każda kontrola będzie odbywać się na zasadach określonych w zbiorowym porozumieniu dotyczącym pracy zdalnej, regulaminie pracy zdalnej, poleceniu pracy zdalnej albo w porozumieniu w sprawie pracy zdalnej zawartym z pracownikiem.” (Małgorzata Mędrala, Praca zdalna: komentarz do nowelizacji Kodeksu pracy: Wzory, Warszawa: 2023, strona 113.).
H GN1-673 GR-GV Nauki społeczne. Antropologia
Weronika Murek, Dziewczynki: kilka esejów o stawaniu się, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2023.
BUW Wolny HQ798 .M87 2023
Dawno, dawno temu, uważano, że dzieciństwo nie jest warte zapamiętania, bo jest jedynie krótkim okresem przejściowym… Było też i tak: „Trzeba przezwyciężyć niechęć, jaką budzą dzieci w człowieku rozumnym” (Pierre Coustel). A Weronika Murek napisała książkę o tym, że bycie dziewczynką, dzieciństwo, dorastanie, stawanie się, rozwijanie, dojrzewanie jest jednym nierozerwalnym i arcyważnym zbiorem życia!, którego nie wolno umniejszać. „Dziewczynki” to barwne eseje poświęcone właśnie dziewczynkom, które kiedy przychodzi na nie czas stają się kobietami, ale przy tym nie wstydzą się pozostać dziewczynkami…
„Myślę o obietnicy, za którą idą energia zakasanie rękawów wobec życia, nagłe poderwanie się od stołu: chodźcie, dziewczynki, dopiero się zaczynamy, jeszcze możemy stać się wszystkim i jeszcze wszystko może się wydarzyć!” (Weronika Murek, Dziewczynki: kilka esejów o stawaniu się, Wołowiec: 2023, strona 17.).
Wśród tych dziewczynek jest m.in. Judy Garland, której wmówiono, że jest nikim i… grana przez nią Dorotka z Kansas, czyli słynna bohaterka książki „Czarnoksiężnik z Krainy Oz”. Bo przecież, powieść Lymana Franka Bauma jest jedną z najlepiej znanych historii o dojrzewaniu małej dziewczynki:
„Dorotka uczy się od nich, Dorotka dzięki tym przyjaźniom dorasta. Dorotka zaczyna rozumieć – a wraz z nią ma zrozumieć czytelnik – że cechy, które wcześniej uznawane były za tradycyjnie męskie: inteligencja, wielkoduszność, odwaga, może posiąść nawet mała dziewczynka z Kansas, jeśli postawi wszystko na jedną kartę.” (Weronika Murek, Dziewczynki: kilka esejów o stawaniu się, Wołowiec: 2023, strona 27.).
Są i inne. Cheerleaderki, gimnastyczki, aktorki, bohaterki komiksów, bohaterki literackie, a nawet małe męczenniczki. Weronika Murek pisze z finezją i humorem o tym jak zmieniał się obraz dziewczynki na przestrzeni wieków. Pisze także o dziewczyńskich pragnieniach, marzeniach, o spełnianiu tych marzeń, o powadze bycia dziewczynką… I o stereotypach do kobiet przyklejonych i o tym, że siła wcale, a wcale nie musi być męską domeną…
„Pamela D.Toler w książce Women Warriors pisze: mój ulubiony przykład tego, jak mężczyźni obawiali się walczących kobiet, odsyła jeszcze do bitwy pod Saragossą – w ostatecznej wojennej księgowości kobiety nie zostały uznane za kombatantki, bo ustalono, że nie walczyły za ojczyznę, a jedynie o życie: ponieważ są słabsze, każde zagrożenie jest dla nich zagrożeniem życia, a takie czyni z ich walki zawsze walkę we własnej obronie. Co innego mężczyźni: u mężczyzn jest SPRAWA, mężczyzna walczy za ojczyznę, rodzinę, o chwałę i dla przyszłych pokoleń – kobieta po prostu chce przeżyć.” (Weronika Murek, Dziewczynki: kilka esejów o stawaniu się, Wołowiec: 2023, strona 120-121.).
M N Muzyka. Architektura. Sztuki piękne
Agnieszka Taborska, Świat zwariował: poradnik surrealistyczny: jak przeżyć, oprawa graficzna Lech Majewski, Olszanica: Bosz, 2021.
BUW Wolny Dostęp NX456.5.S8 T334 2021
Świat z upodobaniem stoi niestety na głowie. Marzą Państwo o oddechu od szaleństwa tego świata? Jeśli tak, to prawdopodobnie ta książka, w której triumfuje surrealizm, pomoże Państwu ten oddech złapać… Napisałam „prawdopodobnie”, bo czy surrealizm potrafi wylogowywać z rzeczywistości? Po lekturze książki Agnieszki Taborskiej nie zawahają się Państwo nad odpowiedzią. A jaka to będzie odpowiedź, zależy tylko od Państwa i Państwa wyobraźni 🙂 Bo w wyobraźni siła!
Należący do grupy surrealistów Luis Buñuel uważał na przykład, że wyobraźnia jest uosobieniem absolutnej wolności człowieka i nie może podlegać żadnej kontroli. Przekonywał, że to właśnie ona jest naszym największym skarbem. I dlatego wymaga naszej opieki i przestrzeni, aby mogła się rozwijać. Zadbajmy więc o nią i nie dajmy jej uschnąć. Wyobraźnia jest nam niezbędna do życia, bo ma moc kolorowania szarej codzienności.
„Surrealistyczne hasło: „Wyobraźnia u władzy” podjęli paryscy studenci w maju 1968 roku. Z jego pomocą wszczęli rewolucję, która zniosła cenzurę, dała prawa kobietom i zliberalizowała społeczeństwo.” (Agnieszka Taborska, Świat zwariował: poradnik surrealistyczny: jak przeżyć, Olszanica: 2021, strona 87.).
Dobry poradnik wyklucza marazm z naszego życia. Zapewniam więc, że badaczka surrealizmu Agnieszka Taborska jest autorem świetnego surrealistycznego poradnika! Jeśli potrzebują Państwo odskoczni od wszelakich trudów i bolączek to ta książka jest dla Państwa. Wademekum nadrealizmu okraszone grafiką Lecha Majewskiego nie poskąpi Państwu optymizmu. 56 sposobów na to jak można inaczej postrzegać rzeczywistość…
Przykładowo… Surrealiści byli zdania, że ograniczanie aktywności jest bardzo dobre dla naszego umysłu. Podarujmy więc sobie odrobinę luksusu i poleniuchujmy:
„29. Jak się nudzić i jak bywać leniwą/leniwym
Bez wyrzutów sumienia. Pamiętając, że nicnierobienie bywa bardziej twórcze od zbytniej aktywności. Wystarczy przejrzeć historię sztuki i literatury, by zobaczyć, ile wielkich dzieł powstało, gdy ich autorzy śmiertelnie się nudzili.” (Agnieszka Taborska, Świat zwariował: poradnik surrealistyczny: jak przeżyć, Olszanica: 2021, strona 77.).
A jak nam już zbrzydnie ta twórcza bezczynność to może dla odmiany spróbujemy frotażu? J Bez wyjątku znamy to wszyscy. To czysta frajda! Zabawa polega na tym, że kładziemy kartkę na dowolnym przedmiocie, mocno pocieramy ją ołówkiem i uzyskujemy odcisk przedmiotu. Prawda, że wszyscy bawiliśmy się w ten sposób? Nazwa „frotaż” pochodzi od francuskiego „frotter”, czyli „trzeć” i została wymyślona przez surrealistę Maxa Ernsta.
Choć na chwilkę zapomnijmy o szaleństwie tego świata…
Herbert Read: „Dotychczas artyści tylko interpretowali świat. Surrealiści chcą go zmienić”. Dodam, że jeśli na lepsze, to w porządku 🙂
Informacje o książkach przygotowała:
Dorota Bocian – Oddział Opracowania Zbiorów.
Propozycje tytułów książek we współpracy z Dorotą Bocian przesłali:
Pracownicy Sekcji KBK – Oddział Opracowania Zbiorów.