Taką frazą zaczyna się wiersz Juliana Tuwima Erratum z tomiku Treść gorejąca (1936), który w 1961 roku muzycznie opracował w Paryżu polski kompozytor Szymon Laks. Dwie skromne karty zapisane nutami ręką kompozytora… Źródło nie jest wizualnie szczególnie efektowne, utwór nie zdobył dużego rozgłosu. Dlaczego właśnie te karty, spośród tysięcy – wydawałoby się – podobnych w Archiwum Kompozytorów Polskich BUW, zwracają dzisiaj uwagę?