„Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu”, gdy pociąg wynurzył się z ciemności tunelu. W pierwszej sekundzie nie widać nic, tylko światło, dużo światła. Stopniowo wzrok przyzwyczaja się i zauważa błękit nieba oraz odległy zarys gór – Serra de Tramuntana. Odruchowo mrużę powieki: za oknem pędzącego po powierzchni metra przesuwają się bezkresne uprawy oliwek i migdałów. Druciane…