Pogawędka
Dorota Bocian
Był on i ona.
Ona przepełniona radością, i cała rozpromieniona.
On zaś przytłoczony jej wielkością,
dogadywał jej ze złością:
– Niech no pani zrzuci dwa deka,
i z decyzją nie zwleka.
– Ja, proszę pana ani o tym myślę,
ja mam do spełnienia wielką misję!
Przede mną rola życiowa,
a pan niech z nudnymi narzekaniami się schowa!
– Przecież to ja panią na grzbiecie dźwigam,
i od odpowiedzialności się wcale nie migam.
Marzę jedynie o wytchnienia cudzie.
A moja droga do spoczynku wije się jak po grudzie.
Ona jak niewzruszona skała, tajemnicę chowała,
i z poczuciem godności swoje krągłości demonstrowała.
A miała ku temu, daję słowo, powód na wskroś prawdziwy,
bo skrywała w sobie dziwy nad dziwy.
On jednak sądząc, że to fanaberie dla codzienności typowe,
tkwił w swoim bólu i nie patrzył nawet na słońce czerwcowe.
Ono tymczasem zza okna swoimi promykami troskliwie ją pieściło,
a ona wreszcie poczuła, że coś się w niej zmieniło.
Uwolnione spod ziemi, gramoliły się listki pachnące,
i dziękowały doniczce, w której posadzono nasionko, bezpiecznie i spokojnie śpiące.
Lecz sprawił pech co dobre czyny pęta,
że jak bańka mydlana ona z dumy pękła.
– Widzisz teraz, sękaty parapecie, że nie kłamałam wcale,
ja odchodzę w chwale.
Ty jedynie możesz liczyć na korników rodzinę,
co cię jeść będzie przez calutką zimę.
I nikt po tobie raczej płakać nie będzie,
bo stolarze – parapeciarze są po prostu wszędzie.
Boci@n
Sarwa A.J.: Mała encyklopedia doniczkowych roślin ozdobnych. Tarnów, 1994 (BUW Magazyn: 668032)
Berthelot M.: Rośliny doniczkowe. Warszawa, 2006 (BUW Wolny Dostęp: SB419. B47165 2006)
Heitz H.: 200 najpiękniejszych roślin doniczkowych. Warszawa, 2001 (BUW Wolny Dostęp: SB419. H473165 2001 i BUW Magazyn: 846689)
Bardzo oryginalne nawiązanie. Niestety mój kaktus stoi na kamiennym parapecie (ecie pecie).
Urocze i dowcipne! Bardzo w Twoim stylu Dorotko 😉
Droga Justynko, nawet nie wiesz jak się cieszę, że w blogowym tłumie odnalazłaś ten nasz, biblioteczny 🙂 Bardzo Ci dziękuję za to, że nas czytasz! Dziękuję za Twoje komentarze wywołujące uśmiech i radość. I mam nadzieję, że nie przestaniesz do nas zaglądać 🙂 Boci@n